Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 23/11

Στα 98 του, ενας Γάλλος γιατρός αρνείται να συνταξιοδοτηθεί και εξακολουθεί να βλέπει ασθενείς



Reuters,ΑΠΕ-ΜΠΕ

Όταν ο Γάλλος γιατρός Κριστιάν Σενέ άρχισε να βλέπει τους πρώτους ασθενείς του, το μακρινό 1951, η πενικιλίνη ήταν ό,τι πιο πρωτοποριακό είχε να παρουσιάσει η ιατρική επιστήμη εκείνη την εποχή. Σήμερα, στα 98 του, ο γιατρός εξακολουθεί να βλέπει ασθενείς και να λειτουργεί το ιατρείο του, στα προάστια του Παρισιού, δύο φορές την εβδομάδα. Κάποιοι από αυτούς τον εμπιστεύονται εδώ και δεκαετίες. Ο ίδιος δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Δεν φοράει καν γυαλιά όταν κάνει τις διαγνώσεις και δηλώνει ότι η συνταξιοδότηση είναι κάτι που δεν τον ελκύει καθόλου. «Όταν ξεπεράσεις τα 60, σε βάζουν στην κατηγορία των ηλικιωμένων. Τη μια μέρα θα παίξεις χαρτιά, μετά μπίνγκο, μετά θα λύσεις σουντόκου… Με όλα αυτά αποβλακώνεσαι τελείως. Είμαι πολύ καλύτερα έτσι!», είπε. Ο Σενέ, που κατάγεται από την Ανζέρ στη δυτική Γαλλία, εργαζόταν ως οξυγονοκολλητής πριν γίνει γιατρός. Πήρε ειδικότητα ακτινολόγου αλλά τελικά τον κέρδισε η παθολογία. Το ιατρείο του δεν έχει τίποτα που να παραπέμπει σε υψηλή τεχνολογία: έχει ένα φαξ, όχι όμως και ηλεκτρονικό υπολογιστή στο γραφείο του. Λέει όμως ότι ενημερώνεται για όλες τις σύγχρονες εξελίξεις αφού είναι συνδρομητής σε ιατρικές επιθεωρήσεις. Σύμφωνα με τον Σενέ, το καινούριο που συναντά σήμερα, μετά από σχεδόν 70 χρόνια καριέρας, είναι οι ασθενείς που έχουν «αυτοδιαγνωστεί» διαβάζοντας ιατρικές σελίδες στο διαδίκτυο και εμφανίζονται στο ιατρείο του για να του ζητήσουν να τους συνταγογραφήσει φάρμακα. Πολλοί από τους ασθενείς του λένε ότι δυσκολεύονται να κλείσουν ραντεβού με γιατρό στο Σεβιγί-Λαρί – υπάρχουν μόνο τρεις γιατροί για πληθυσμό 19.000 κατοίκων. Έτσι, στήνονται από νωρίς στην ουρά έξω από το ιατρείο του Σενέ ο οποίος ακολουθεί ένα διαφορετικό σύστημα: δέχεται τους 20 πρώτους που θα φτάσουν στην πόρτα του.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία