 |
|
|  Tρίτη 3/12
Οργή και γκρίνια στη σύνοδο για την 70ή επέτειο από την ίδρυση τού ΝΑΤΟ
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Οι ηγέτες των χωρών μελών του ΝΑΤΟ συναντώνται σήμερα και αύριο στο Ουάτφορντ κοντά στο Λονδίνο με την ευκαιρία της 70ής επετείου από την ίδρυση της Συμμαχίας, όμως η ατμόσφαιρα είναι κάθε άλλο παρά εορταστική εξαιτίας των πολλών διαφωνιών μεταξύ τους. Η πιο έντονη είναι μεταξύ του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και του Τούρκου ομόλογού του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και αφορά την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη βορειοανατολική Συρία, η οποία εξαπολύθηκε χωρίς προηγουμένως να ενημερωθεί το ΝΑΤΟ.
Οι δύο ηγέτες έφτασαν στο σημείο να ανταλλάσσουν προσβολές και οι εταίροι τους ελπίζουν ότι θα λύσουν τις διαφορές τους πριν την έναρξη της συνόδου σήμερα στη διάρκεια μιας διάσκεψης για τη Συρία που θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ και τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον.
Ο άλλος άγνωστος παράγοντας είναι η συμπεριφορά του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος όποτε συμμετέχει σε συνόδους του ΝΑΤΟ συζητά μόνο ένα θέμα: το οικονομικό βάρος που επωμίζεται η χώρα του για αμυντικές δαπάνες και την αύξηση της συνεισφοράς των ευρωπαίων συμμάχων του και του Καναδά.
Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ ελπίζουν ότι η συμφωνία για τη μείωση της συμμετοχής των ΗΠΑ στον προϋπολογισμό της Συμμαχίας και οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι άλλες χώρες για να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες θα καθησυχάσουν τον Τραμπ.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ έχει διαβεβαιώσει ότι την επόμενη χρονιά οι χώρες μέλη της Συμμαχίας, εκτός των ΗΠΑ, θα έχουν αυξήσει τις δαπάνες τους για την άμυνα κατά 130 δισεκατομμύρια από το 2016.
Ωστόσο πολλοί εκτιμούν ότι αυτό δεν θα αρκέσει στον Τραμπ και φοβούνται για ένα νέο πλήγμα από τον Αμερικανό πρόεδρο. Πέρυσι στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ είχε επιτεθεί στη Μέρκελ κατηγορώντας την ότι η Γερμανία δεν συμμετέχει επαρκώς στις δαπάνες της Συμμαχίας και ότι σαμποτάρει τις προσπάθειες περιορισμού της επιρροής της Ρωσίας αγοράζοντας μεγάλες ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
