 |
|
|  Tετάρτη 4/12
Σύγχρονο Ελληνικό Τραγούδι
Νέο Χριστουγεννιάτικο Τραγούδι από τον Κωστή Νένδο-
‘’Η Στολή Του Άι Βασίλη’’
Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ
Digital Single: Η Στολή Του Άι Βασίλη
Στίχοι: Κωστής Νένδος, Νικόλαος Αντωνιάδης
Μουσική: Νικόλαος Αντωνιάδης
Ο Κωστής Νένδος μπαίνει στην οικογένεια της Just Do It Production LTD και μας παρασέρνει σε Χριστουγεννιάτικους ρυθμούς.
Νέος, ωραίος, τρελός, δημιουργικός, πλακατζής, με αστείρευτο χιούμορ, ευαίσθητος,
πολυτάλαντος και μεγάλος εραστής κάθε τέχνης δηλώνει ο Κωστής Νένδος
και διαπιστώσαμε πως είναι αλήθεια. Κατάγετε από τον Εύοσμο Θεσσαλονίκης,
είναι απόφοιτος επαγγελματικού λυκείου και αυτοδίδακτος κιθαρίστας.
Παρόλο που είναι μόλις 21 ετών, η καλλιτεχνική του δράση στο σανίδι μετράει ήδη 7 χρόνια
μιας και στην ηλικία των 14 ετών πρωτοεμφανίστηκε στην παράσταση
‘’Όνειρο Θερινής Νυκτός’’ υποδύοντας τον ‘’Πουκ’’. Ο συνδυασμός παιδική αθωότητα
και αυτοσχεδιασμός ήταν αυτός που έκανε τον κόσμο να λυθεί στα γέλια και εκεί
είναι που διαπίστωσε, πως είναι γεννημένος για να κάνει τον κόσμο να γελάει.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του και σήμερα πλέων στο βιογραφικό του έχει
αρκετούς ρόλους όπως τον ‘’Ζάρλα’’ στην παράσταση ‘’Φον Δημητράκης’’,
τον ‘’Λέον Τολτσίνσκι’’ από τους ‘’Ηλίθιους’’ του Νήλ Σάιμον και άλλους πολλούς.
Κάνει τον animater σε παιδικά πάρτι μιας και η αγάπη που έχει στα παιδιά είναι
τεράστια και κατά καιρούς εργάζεται σε ΚΔΑΠ (κέντρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών).
Παράλληλα για βιοποριστικούς λόγους τα τελευταία 5 χρόνια έχει κάνει διάφορα επαγγέλματα
όπως διανομή διαφημιστικών φυλλαδίων και σερβιτόρος. Όσο και αν ακούγεται αστείο η δουλειά
του σερβιτόρου ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει και επίσημα το μουσικό του ταξίδι στην μουσική
βιομηχανία μιας και ο μουσικοσυνθέτης και ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρίας
Just Do It Production LTD Νικόλαος Αντωνιάδης όταν πήγε σε μια πιτσαρία στον Εύοσμο,
την Πίτσα Λαμαρίνα, άκουγε τον κόσμο να γελάει ασταμάτητα μπροστά στο ταμείο από
τα αστεία που έλεγε στον κόσμο καθώς τον εξυπηρετούσε. Ο συνθέτης τον πλησίασε και του είπε
‘’ αυτό που κάνεις πρέπει να το κάνεις σε όλον τον κόσμο’’. Έτσι λοιπόν στις 1 Δεκεμβρίου ο Κωστής Νένδος
κυκλοφόρησε από την Just Do It Production LTD την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο
‘’Η Στολή Του Άι Βασίλη’’ σε στίχους Κωστής Νένδος και Νικολάου Αντωνιάδη ενώ
στην μουσική- ενορχήστρωση και παραγωγή υπογράφει ο Νικόλαος Αντωνιάδης.
Ένα Χριστουγεννιάτικο τραγούδι διαφορετικό από όλα τα άλλα αφιερωμένο κυρίως στους μπαμπάδες
όλου του κόσμου... νέους και παλαιούς. Τους ήρωες που κρατούν ζωντανό το όνειρο
των παιδιών τους και την πίστη τους στον Άι Βασίλη με τα δώρα. Την αγαπημένη μορφή που
μοιράζει απλόχερα σε όλα τα παιδιά του κόσμου ακόμη και στην πιο μακρινή γωνιά.
«Άγιε μου Βασίλη, φέτος που ήμουν καλό παιδάκι, θα ήθελα να μου φέρεις……» κι ο καλός Άγιος θα μπει από την
καμινάδα ή, το παράθυρο, θα βρει το γάλα με τα μπισκότα και θα αφήσει το δώρο κάτω από το δέντρο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
