 |
|
|  Τρίτη 10/12
Η Ρωσία αυξάνει τη στρατιωτική παρουσία της στην Αρκτική με συστοιχίες πυραύλων S-400
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Η Ρωσία σχεδιάζει να εγκαθιδρύσει έναν «θόλο» αεροπορικής άμυνας πάνω από την αρκτική περιοχή της, εξοπλίζοντας όλες τις μεραρχίες του Στόλου της τής Βόρειας Αρκτικής με συστοιχίες πυραύλων S-400, δήλωσε ένας Ρώσος διοικητής του Πολεμικού Ναυτικού.
Η Ρωσία αυξάνει τη στρατιωτική παρουσία της στην Αρκτική, κατασκευάζοντας νέες υποδομές και αναβαθμίζοντας τα λιμάνια της καθώς συναγωνίζεται με άλλες δυνάμεις για κυριαρχία σε μια περιοχή με τεράστιο ανεκμετάλλευτο ορυκτό πλούτο εν μέσω θερμότερων κλιματικών κύκλων.
Άλλες χώρες σπεύδουν επίσης να ενισχύσουν την παρουσία τους στην Αρκτική, τροφοδοτώντας τους φόβους για έναν εντεινόμενο γεωπολιτικό ανταγωνισμό. Τον Μάιο, η Ουάσινγκτον κατηγόρησε τη Ρωσία για επιθετική συμπεριφορά στην περιοχή των πόλων και διαμήνυσε πως οι ενέργειες της Κίνας πρέπει να παρακολουθούνται εκ του σύνεγγυς.
Η Ρωσία ανέπτυξε τον Σεπτέμβριο τα αμυντικά συστήματά της S-400 στο αρχιπέλαγος Νόβαγια Ζέμλια στον απώτατο βορρά και ο διοικητής του ρωσικού Βόρειου Στόλου δήλωσε σήμερα πως παρόμοια συστήματα θα αναπτυχθούν σε όλη την περιοχή.
«Το σχέδιο είναι όλες οι μεραρχίες μας στην Αρκτική να εφοδιαστούν με τέτοια συμπλέγματα τα επόμενα έτη και θα υπάρξει ουσιαστικά ένας θόλος αεροπορικής άμυνας που θα δημιουργηθεί πάνω από το ρωσικό τμήμα της Αρκτικής», δήλωσε ο αντιναύαρχος Αλεξέι Μοϊσέγεφ.
«Αυτό σημαίνει πως η Αρκτική θα προστατεύεται από οποιοδήποτε είδος εχθρικής αεροπορικής επίθεσης, είτε από αεροπλάνα είτε από πυραύλους κρουζ ή βαλλιστικούς πυραύλους», είπε ο Μοϊσέγεφ σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, Zvezda TV.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
