 |
|
|  Tετάρτη 11/12
Ο φιλόζωος Μίμης Δομάζος
Δωρεάν Ακαδημία Ποδοσφαίρου από τον «στρατηγό» για παιδιά 4-16 ετών με μόνη «υποχρέωση» τη στήριξη στα αδέσποτα
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα του «στρατηγού» του ελληνικού ποδοσφαίρου Μίμη Δομάζου, αυτή του φιλόζωου, έρχεται στο φως με την πρώτη δωρεάν ακαδημία ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Η Ακαδημία Ποδοσφαίρου Μίμης Δομάζος «αλλάζει το παιχνίδι και αποκτά φιλοζωικό χαρακτήρα» αναφέρεται στη σελίδα της Ακαδημίας στο Facebook, που καλεί παιδιά από 4 έως 16 ετών να γραφτούν και να προπονούνται δωρεάν για όλη τη σεζόν, στηρίζοντας παράλληλα τα αδέσποτα του Δήμου Αθηναίων. Μοναδική «υποχρέωση» είναι, όσοι μπορούν, να προσφέρουν κάθε εβδομάδα ξηρά τροφή, κονσέρβες και ό,τι άλλο επιθυμούν για τους τετράποδους φίλους μας.
«Ο πατέρας μου, ο Μίμης Δομάζος, μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας στα παιδιά και αποφασίσαμε, μέσω της δράσης μας, να στηρίξουμε και τα αδέσποτα», δήλωσε η Πόπη Δομάζου, κόρη του μεγάλου ποδοσφαιριστή και δημοτική σύμβουλος Αθηνών, η οποία είχε και την ιδέα για τη διαφορετική αυτή ακαδημία!
Η ίδια εξομολογείται πως ο πατέρας της, μαζί με τη μητέρα της Ιώ, ήταν αυτοί που της ενέπνευσαν την αγάπη για τα αδέσποτα. «Από μικρή με έχουν μάθει να είμαι με ζώα στο σπίτι. Αγαπώντας τα ζώα αγαπάμε και τους ανθρώπους» ανέφερε -μεταξύ άλλων- η κ. Δομάζου και ευχαρίστησε την υπεύθυνη για τα αδέσποτα ζώα στον Δήμο Αθηναίων αλλά και την προϊσταμένη του Τμήματος Αττικής Πανίδας, που στήριξαν την ιδέα καθώς και τον δήμαρχο Κηφισιάς, που προσφέρει τα γήπεδα του Δήμου για τις προπονήσεις.
Όσοι ενδιαφέρονται να γραφτούν στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου Μίμης Δομάζος και να προσφέρουν στήριξη στα αδέσποτα δεν έχουν παρά να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα 6947596617 και 6944942678 .
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
