Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 14/12

Εγκληματικό λάθος στην Ελλάδα

Σκοπιανός βοσκός έμεινε 11 μήνες στη φυλακή επειδή αστυνομικοί θεώρησαν ναρκωτική ουσία το... αλεύρι που κατείχε



flashnews.gr

Μια απίστευτη περιπέτεια ζει στην Ελλάδα εδώ και περίπου έναν χρόνο ένας 38χρονος Βοσκός από τη Στρώμνιτσα τών Σκοπίων. Όπως αποκαλύπτει η Εφημερίδα των Συντακτών, η εξωφρενική ιστορία ξεκινάει τον περασμένο Γενάρη, όταν ο δύσμοιρος βοσκός πέρασε σε ελληνικό έδαφος, κρατώντας ένα πακέτο... αλεύρι και χωρίς διαβατήριο, κάτι, ωστόσο, που είναι συνηθισμένο για τους κατοίκους παραμεθόριων χωριών Ελλάδας και Σκοπίων. Οι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Αστυνομίας Κιλκίς τον εντόπισαν λίγη ώρα μετά την είσοδό του, που θεωρήθηκε παράνομη, παρά το τοπικό εθιμικό πήγαινε-έλα, τον ακινητοποίησαν και τον συνέλαβαν. Στην κατοχή του, λοιπόν, βρήκαν ένα πακέτο γεμάτο άσπρη σκόνη, που οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. τη χαρακτήρισαν «ύποπτη» και σχημάτισαν εις βάρος του δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα για διακίνηση και εισαγωγή ναρκωτικών στην ελληνική επικράτεια. Δεν παρέλειψαν, ωστόσο, να στείλουν δείγμα 5,5 γραμμαρίων της ουσίας στο Γενικό Χημείο του Κράτους, προκειμένου να δουν αν πρόκειται για κοκαΐνη, ηρωίνη ή... κάτι άλλο. Στο μεταξύ, ο εισαγγελέας άσκησε σε βάρος του ποινική δίωξη και τον παρέπεμψε να απολογηθεί στον ανακριτή. Εκεί, ο άνθρωπος αρνείται ότι είναι έμπορος ναρκωτικών, εξηγεί πως ένας συμπατριώτης του στη Στρώμνιτσα του έδωσε το πακέτο για να το παραδώσει σε έναν άλλον βοσκό στο ελληνικό χωριό Καβαλάρι, αλλά δεν πείθει ανακριτή και εισαγγελέα και προφυλακίζεται! Στις 6 Μαρτίου 2019, με επίσημο έγγραφό του, το Χημείο ξεκαθαρίζει ότι η «ύποπτη» σκόνη δεν έχει καμία σχέση με ναρκωτικά, αλλά είναι αλεύρι! Το έγγραφο διαβιβάζεται στις δικαστικές αρχές, μπαίνει στη δικογραφία, όμως η... τυφλή Θέμις αρνείται να το δει! Αν και ο 38χρονος βοσκός από τη Βόρεια Μακεδονία, που τότε δεν είχε δικηγόρο, κατέθεσε μόνος του αίτηση αποφυλάκισης, την οποία συνέταξε με τη βοήθεια συγκρατουμένων του στις φυλακές, το αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο δεν την κάνει δεκτή. Μάλιστα, τον παραπέμπει σε δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ως έμπορο ναρκωτικών, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο που συντάχθηκε στις 13 Μαΐου 2019, δηλαδή δυόμισι μήνες μετά την κοινοποίηση της έκθεσης του Χημείου, την οποία κανένας δεν είδε! «Ντροπή που τόσο καιρό δεν το πρόσεξε κανένας», είπε η εισαγγελέας της έδρας Δέσποινα Σιδηροπούλου την Πέμπτη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, που, μάλιστα, χρειάστηκε να διακόψει τη συνεδρίαση, για να ελέγξει το έγγραφο και τελικά... να τον αθωώσει. Βέβαια, αν και η κατηγορία για τα υποτιθέμενα ναρκωτικά κατέπεσε, ο 38χρονος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 μηνών με τριετή αναστολή για παράνομη είσοδο στο ελληνικό έδαφος.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία