 |
|
|  Κυριακή 15/12
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ!
Μπουφάν κρεμασμένα στα δέντρα της Έδεσσας για να μη μείνει κανείς μόνος στους κρύους μήνες του χειμώνα!
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Με μπουφάν, πανωφόρια και ζακέτες για μικρούς και μεγάλους ετοιμάζονται να "ντυθούν" τα δέντρα της Έδεσσας! Όχι για ...διακοσμητικούς λόγους αλλά στο πλαίσιο της κοινωνικής δράσης "Κανείς μόνος στο κρύο!" που διοργανώνει ο Σύλλογος Καλλιτεχνών "Heart in the city" σε συνεργασία με τον δήμο Έδεσσας.
Στόχος της όλης προσπάθειας, που γίνεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, είναι να ντυθούν και να ζεσταθούν άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη και λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν αδυνατούν να αγοράσουν ένα μπουφάν ή μια ζακέτα για τους ίδιους και τα παιδιά τους προκειμένου να περάσουν τους κρύους χειμωνιάτικους μήνες.
Αυτό το διάστημα "τρέχει" η διαδικασία συλλογής των ρούχων από τα μέλη του Συλλόγου Καλλιτεχνών. Καθημερινά σακούλες με είδη ένδυσης συγκεντρώνονται στα γραφεία επί της οδού Εγνατίας 50 από Εδεσσαίους που είτε δεν τους έκαναν πια τα πανωφόρια, είτε έχουν αγοράσει καινούργια. Η τοποθέτηση των μπουφάν στα δέντρα είναι προγραμματισμένη να γίνει την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου, λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα στο πάρκο στο Κιουπρί.
Στην περσινή δράση είχαν συγκεντρωθεί περίπου 70 μπουφάν, ζακέτες και πανωφόρια, ανδρικά, γυναικεία και παιδικά, ενώ φέτος η ανταπόκριση του κόσμου είναι ακόμη μεγαλύτερη όπως αναφέρει η ταμίας του Συλλόγου Καλλιτεχνών, Μαρία Σαμσάκη.
"Τα μπουφάν και οι ζακέτες θα μείνουν κρεμασμένα στα δέντρα για ένα τριήμερο έως και την Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, προπαραμονή των Χριστουγέννων. 'Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να περάσει και να πάρει. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος πραγματικά έχει ανάγκη ένα μπουφάν ή ένα πανωφόρι για τον χειμώνα", είπε η κ.Σαμσάκη, προσθέτοντας πως όσα από τα ρούχα δεν βρουν κάτοχο, τότε θα αναλάβει "δράση" ο δήμος 'Εδεσσας και θα τα μοιράσει σε δικαιούχους των κοινωνικών δομών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
