 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 6.56μμ
----------------------------------------
Ανοιξε τα σύνορα για τους Κούρδους της Συρίας που διαφεύγουν από το Ισλαμικό Κράτος
----------------------------------------
ΧΩΡΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ...ΚΟΥΡΔΩΝ ΕΓΙΝΕ Η ΤΟΥΡΚΙΑ
---------------------------------------
ΕΔΩ ΑΓΚΥΡΑ.-
Αριθμός Είδησης: 14470001
Η Τουρκία άνοιξε σήμερα τα σύνορά της σε εκατοντάδες Κούρδους της Συρίας που διαφεύγουν της προέλασης των τζιχαντιστών στη βορειοανατολική Συρία, μεταδίδουν απ' ευθείας τα τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Εκατοντάδες εκτοπισμένοι είχαν συγκεντρωθεί από χθες, Πέμπτη, στα σύνορα της Τουρκίας, που σε μια πρώτη φάση είχε αρνηθεί να υποδεχθεί τους πρόσφυγες, προτιμώντας να τους παρέχει αρωγή στο συριακό έδαφος.
Συνολικά πολλές εκατοντάδες άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά, έμπαιναν στην Τουρκία υπό το άγρυπνο βλέμμα των δυνάμεων ασφαλείας και των τηλεοπτικών καμερών, σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδόθηκαν από το ενημερωτικό δίκτυο CNN-Turk.
Οι εκτοπισμένοι, οι οποίοι κουβαλούσαν στην πλάτη τα λίγα αντικείμενα που είχαν πάρει μαζί τους πολύ βιαστικά από τις εστίες τους, έδειχναν οι περισσότεροι σημάδια μεγάλης κόπωσης και μια γυναίκα λιποθύμησε μπαίνοντας στο τουρκικό έδαφος πριν δεχθεί τις φροντίδες ιατρικών ομάδων που έσπευσαν επιτόπου.
Οι τούρκοι στρατιώτες καθώς και Κούρδοι της Τουρκίας που έχουν συγγενείς μεταξύ των εκτοπισμένων βοηθούσαν τους πρόσφυγες να διασχίσουν τα σύνορα, προσφέροντάς τους νερό και τροφή.
Οι τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας είχαν κάνει το πρωί χρήση δακρυγόνων και υδραντλιών στο τουρκικό έδαφος για να διαλύσουν μια περίπου εκατό διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την αρχική άρνηση των αρχών της Άγκυρας να υποδεχθούν τους πρόσφυγες.
Επί περισσότερες από 24 ώρες, η Τουρκία αρνήθηκε να υποδεχθεί τους εκτοπισμένους ο αριθμός των οποίων υπερέβαινε κατά διαστήματα τις 3.000, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο και οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι κατά μήκος του συρματοπλέγματος που χωρίζει τις δύο χώρες κοντά στο τουρκικό χωριό Ντικμετάς.
Οι εκτοπισμένοι αυτοί άρχισαν χθες, Πέμπτη, να εγκαταλείπουν τον τομέα της κουρδικής συριακής πόλης Άιν αλ-Άραμπ, γνωστής στα κουρδικά ως Κομπάνι, η οποία είναι περικυκλωμένη από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που έχουν καταλάβει πολλά χωριά στα περίχωρα, σύμφωνα με μια συριακή μη κυβερνητική οργάνωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
