 |
|
|  Σάββατο 21/12
΄Αρθρο
«ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ»-
Το στοίχημα του κυρίου Χρυσοχοΐδη
Γράφει ο
Γαβριήλ Μανωλάτος,
Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΑΘΗΝΑ
Το «σύστημα» σαν ένα τεράστιο χταπόδι, σαν μια τεράστια μέδουσα απομυζά τον
πλούτο του λαού και διαχειρίζεται την εξουσία που οι πολίτες δικαιούνται. Μη διεκδικείτε
και την υποταγή του μυαλού μας…
Κύριε Χρυσοχοΐδη, κάνετε το λάθος που προκάτοχοι σας υπουργοί της δεξιάς, με
περίσσια απερισκεψία, και πλεονάζοντα φανατισμό, έχουν διαπράξει κατά το παρελθόν, με
θλιβερά αποτελέσματα. Το ιδεολόγημα της δεξιάς, το δόγμα «ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ» δεν
καρποφόρησε ποτέ, οσάκις επιχειρήθηκε. Η ελεύθερη έκφραση και βούληση των Ελλήνων
είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν υποτάσσεται δεν καταστέλλεται δεν δαμάζεται ο Έλληνας. Η
πρόσφατη πολιτική ιστορία μας, μάς διδάσκει ότι, κάθε φορά που μια κυβέρνηση
επεχείρησε να επιβάλει το «νόμο και την τάξη» με μέτρα καταστολής όχι μόνο απέτυχε όχι
μόνο δεν υπήρξε ούτε «τάξις ούτε ασφάλεια» αλλά υπήρξαν και θλιβερά αποτελέσματα.
Έχετε ανοίξει κύριε Χρυσοχοΐδη, εδώ και πολύ καιρό, ένα φαύλο κύκλο. Πότε θα
κλείσει; Πώς θα κλείσει; Δυστυχώς η ίδια η Ιστορία μας, μάς έχει διδάξει ότι αυτές οι
καταστάσεις κλείνουν μόνο με αίμα.
Το «σύστημα» σαν ένα τεράστιο χταπόδι, σαν μια τεράστια μέδουσα απομυζά τον
πλούτο του λαού και διαχειρίζεται την εξουσία που οι πολίτες δικαιούνται. Φθάνει πια. Μη
διεκδικείτε και την υποταγή του μυαλού μας.
Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά τα αποτελέσματα του «Τάξις και Ασφάλεια» της
παράταξης της Δεξιάς που υπηρετείτε. Οι μέθοδοι που επιχειρήσατε στο Οικονομικό
Πανεπιστήμιο και στο Κουκάκι, μυρίζουν το Τάξις και Ασφάλειας της Δεξιάς. Μη το
επαναλάβετε για το καλό της Χώρας αλλά και του λαού…
Υπενθυμίζουμε:
1. Γρηγόρης Λαμπράκης
Δολοφονήθηκε από παρακρατικούς την Τετάρτη, 22 Μαΐου του 1963. Κυβερνήση
Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ήταν γιατρός, αθλητής και βουλευτής της ΕΔΑ. Η δολοφονία του προκάλεσε διεθνή
κατακραυγή για τις αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Καραμανλή και των Σωμάτων
Ασφαλείας, που αποδείχθηκε ότι όχι μόνο ανέχονταν, αλλά και εξέθρεψαν τον ανεξέλεγκτο
παρακρατικό μηχανισμό.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπό τη πίεση των γεγονότων, εγκατέλειψε την Ελλάδα με
άλλο όνομα…
2. Σωτήρης Πέτρουλας,
Δολοφονήθηκε την 21η Ιουλίου 1965. Κυβέρνηση, του αποστάτη, Γεωργίου Αθανασιάδη –
Νόβα
Ο Πέτρουλας συμμετείχε σε μεγάλη διαδήλωση φοιτητών στην Αθήνα την οποία
προσπάθησε η Αστυνομία να διαλύσει κάνοντας χρήση γκλομπς και δακρυγόνων. Μετά τη
δολοφονία, η αστυνομία επεδίωξε την ταφή του Πέτρουλα κρυφά από τους γονείς του και
πριν ανατείλει ο ήλιος. Ο ιερέας αρνήθηκε να κάνει την ταφή. Η κηδεία του στη συνέχεια
πήρε τη μορφή διαδήλωσης… Η κυβέρνηση Νόβα κατέρρευσε.
3. Νίκος Τεμπονέρας
Δολοφονήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1991 στην Πάτρα. Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ο Τεμπονέρας ήταν καθηγητής μαθηματικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενταγμένος
στην αριστερά και στέλεχος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Ήταν ο
πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του
τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου. Ακολούθησαν τέσσερα θύματα στην
Αθήνα από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ. Μαρούσης στη διάρκεια
διαδήλωσης. Δράστης της δολοφονίας Τεμπονέρα, ήταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, δημοτικός
σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας στην Πάτρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Ο
Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι. Την επομένη της
δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση
νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε.
4. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Δολοφονήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή.
Οι ταραχές του Δεκεμβρίου 2008 στην Ελλάδα, ή «Ελληνικός Δεκέμβρης» ξέσπασαν μετά
την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό
φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκεμβρίου
2008. Μετά την δολοφονία, διαδηλώσεις και ταραχές έλαβαν μεγάλη έκταση. Ο
πραγματικός χαρακτήρας των γεγονότων έγινε αντικείμενο πολιτικής και κοινωνικής τριβής.
Η δολοφονία του νεαρού μαθητή το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στο
κέντρο της Αθήνας προκάλεσε αντιδράσεις από πολίτες σε όλες τις μεγάλες ελληνικές
πόλεις. Πορείες διαμαρτυρίας, που διοργανώθηκαν το ίδιο βράδυ του περιστατικού και την
επομένη, οδήγησαν σε μεγάλες υλικές καταστροφές γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων
και ιδιωτικών κτηρίων. Οι μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στην Αθήνα.
Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του 15χρονου Γρηγόρη γίνονται, έκτοτε, κάθε
χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου.
Κύριε Χρυσοχοΐδη. Οι Έλληνες, δεν θέλουμε ούτε ανεχόμαστε την Τάξη και την Ασφάλεια
της Δεξιάς.
Μη διεκδικείτε, κύριε Χρυσοχοΐδη και την υποταγή του μυαλού μας. Δε θα το πετύχετε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
