 |
|
|  Τρίτη 31/12
Handelsblatt
Κερδισμένοι το 2020 όσοι επενδύουν σε ελληνικά ομόλογα και μετοχές
Hellasjournal/Πηγή: Deutsche Welle/Στέφανος Γεωργακόπουλος
Τελευταία μέρα του χρόνου, ώρα για απολογισμούς. Με τίτλο «Κορυφαία χρονιά για επενδυτές» η Handelsblatt γράφει στο σημερινό της φύλλο: «Και να ήθελαν, οι επενδυτές το
2019 δεν μπορούσαν να κάνουν λάθος. Είτε επρόκειτο για μετοχές, είτε ομόλογα, είτε χρυσό, είτε ακόμα και bitcoin, με πολλές και διάφορες επενδυτικές προτάσεις μπορούσαν να κερδηθούν αξιοπρεπή ποσά». Αναφερόμενη στην Ελλάδα η γερμανική οικονομική εφημερίδα σημειώνει: «Η κυβερνητική αλλαγή έδωσε ελπίδα στους επενδυτές. Ο νικητής των πρόωρων εκλογών Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε μια φιλική προς τις επιχειρήσεις πολιτική. Από την δέσμευση αυτή δεν βγήκαν κερδισμένοι μόνο όσοι επένδυσαν σε μετοχές, αλλά και εκείνοι που αγόρασαν ομόλογα. Τα κέρδη από ελληνικά κρατικά ομόλογα ξεπέρασαν συνολικά, από τον περασμένο Ιανουάριο, το 30%».
Σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα με τίτλο «Οι αισιόδοξοι επενδύουν σε ελληνικές μετοχές και το 2020» η Handelsblatt παρατηρεί:
«Όποιος συμπεριέλαβε στο χαρτοφυλάκιό του ελληνικές μετοχές από τις αρχές του χρόνου διασφάλισε σημαντικά κέρδη, από τη στιγμή που ο δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών ενισχύθηκε κατά 52%. Η Ελλάδα καταλαμβάνει έτσι την πρώτη θέση παγκοσμίως, με τη Ρωσία να ακολουθεί στη δεύτερη θέση με 38%. Επενδυτές που αγόρασαν στις αρχές του έτους μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς είδαν τη τιμή της μετοχή της να τετραπλασιάζεται από 80 λεπτά σε 3 ευρώ. Την ίδια στιγμή η χρηματιστηριακή αξία της Εθνικής τετραπλασιάστηκε από τις αρχές Ιανουαρίου. Όσοι όμως επένδυσαν πριν από 10 χρόνια σε μετοχές ελληνικών τραπεζών έχασαν το 99,9% των χρημάτων τους. Γεγονός που δείχνει ότι το χρηματιστήριο της Αθήνας είναι ευάλωτο σε ακραίες διακυμάνσεις. Κατά συνέπεια οι επενδυτές πρέπει να είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν και να έχουν γέρα νεύρα. Σύμφωνα τέλος με τον αναλυτή Γκρέγκορ Χόλεκ το μόνο ερωτηματικό που απομένει είναι τα “κόκκινα δάνεια” στους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών:
“Σε περίπτωση που τραπεζικός τομέας αποτινάξει από πάνω του, περεταίρω, αυτό το βάρος, τότε και την ερχόμενη χρονιά οι μετοχές θα είναι κερδοφόρες”, εκτιμά ο ειδικός της Raiffeisen Capital Management στη Βιέννη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
