 |
|
|  Παρασκευή 3/1
Ποιος ήταν ο Ιράνος υποστράτηγος Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος σκοτώθηκε σήμερα σε βομβαρδισμό στη Βαγδάτη
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Ο πανίσχυρος ιρανός υποστράτηγος Κασέμ Σουλεϊμανί, ο οποίος σκοτώθηκε σήμερα σε βομβαρδισμό στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης που το αμερικανικό Πεντάγωνο χαρακτήρισε «αμυντική» ενέργεια, ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες στο Ιράν κι ένας από τους πιο επίφοβους αντιπάλους για τις ΗΠΑ αλλά και για πολλούς από τους συμμάχους τους.
Επικεφαλής της Δύναμης Κουντς, από το όνομα της Ιερουσαλήμ στα περσικά, αρμόδιας για τις επιχειρήσεις των Φρουρών της Επανάστασης στο εξωτερικό - το αμερικανικό περιοδικό New Yorker χαρακτήριζε το 2014 τη Δύναμη Κουντς υβρίδιο της CIA και των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων - ο χαρισματικός υποστράτηγος διέθετε τεράστια επιρροή στο Ιράκ. Θεωρείται πως ήταν ο άνθρωπος-κλειδί στις πολιτικές διεργασίες για τον σχηματισμό της ιρακινής κυβέρνησης από το 2018.
Ο 62χρονος στρατιωτικός, με γκρίζα γένια κομμένα πάντα κοντά, είχε γίνει κάτι σαν ροκ-σταρ στο Ιράν τα τελευταία χρόνια. Είχε έτσι δεκάδες χιλιάδες ακολούθους στον λογαριασμό του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Instagram. Για τους υποστηρικτές του όσο και για τους εχθρούς του ο Σουλεϊμανί, ο οποίος διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών στο Ιράκ, κράταγε στα χέρια του τα κλειδιά της ιρανικής επιρροής στη Μέση Ανατολή. Ειδικά στο Ιράκ και στη Συρία, δύο χώρες όπου οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί στρατιωτικά.
«Για τους σιίτες στη Μέση Ανατολή» - σημείωνε ο πρώην αναλυτής της CIA Κένεθ Πόλακ στο πορτρέτο του Σουλεϊμανί που συνέταξε για λογαριασμό του περιοδικού Time στο πλαίσιο του αφιερώματος στις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως το 2017 - ο υποστράτηγος ήταν κάτι σαν «υβρίδιο του Τζέιμς Μποντ, του Έρβιν Ρόμελ και της Λέιντι Γκάγκα».
«Για τη Δύση, ήταν (...) υπεύθυνος για την εξαγωγή της ισλαμικής επανάστασης του Ιράν, για την υποστήριξη τρομοκρατών (...) και τη διεξαγωγή των πολέμων του Ιράν στο εξωτερικό». Στο Ιράν, χώρα καθηλωμένη τα τελευταία χρόνια στον οικονομικό μαρασμό, αρκετοί τον προέτρεπαν να κατέβει στην πολιτική αρένα. Ο υποστράτηγος πάντως είχε απορρίψει ξερά τις φήμες που τον ήθελαν να βάζει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στην Ισλαμική Δημοκρατία το 2021.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
