 |
|
|  Kυριακή 5/1
Δολοφονία Σουλεϊμανί: Λάβαρο πολέμου ύψωσε το Ιράν
Φόβοι για τρομοκρατικά χτυπήματα σε ΗΠΑ και Ευρώπη
Bild,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Μπαρούτι μυρίζει η Μέση Ανατολή με τους ειδικούς να εκφράζουν φόβους για αφύπνιση των «εν υπνώσει» θυλάκων της σιιτικής Χεζμπολάχ σε Ευρώπη και ΗΠΑ και κυβερνοεπιθέσεις σε ευαίσθητους αμερικανικούς στόχους. Πλέον, είναι θέμα χρόνου η εκδίκηση της Τεχεράνης για τον θάνατο του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί ο οποίος σκοτώθηκε σε αμερικανική επιδρομή στη Βαγδάτη.
Ειδικοί προειδοποιούν ότι, Iρανοί χάκερς μπορεί να περάσουν στην αντεπίθεση βάζοντας στο «μάτι» αμερικανικούς στόχους και όχι μόνο. Το Ιράν έχει αποδείξει τις δυνατότητές του στον τομέα αυτό ξανά και ξανά τα τελευταία χρόνια. «Αμερικανικές εταιρίες και οργανισμοί έχουν κληθεί να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας», προειδοποιεί στο λογαριασμό του στο Twitter ο Κρίστοφερ Κρεμπς, Διευθυντής της αμερικανικής Υπηρεσίας για την Ασφάλεια και την Υποδομή.
Την ίδια ώρα, ο πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και ηγετικό στέλεχος των Γερμανών Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ προειδοποιεί ότι η Ευρώπη βρίσκεται στο στόχαστρο των τρομοκρατών ως αντίποινα για τον θάνατο του πανίσχυρου Ιρανού στρατηγού της περίφημης ομάδας Κουντς, Κασέμ Σουλεϊμανί.
Σε δηλώσεις του στην γερμανική εφημερίδα «Bild», o ειδικός στο θέμα του Ιράν κρούει τον κώδωνα επισημαίνοντας ότι οι χώρες της γηραιάς ηπείρου μπορεί να είναι οι πρώτες που θα δεχτούν τα αντίποινα των Ιρανών ύστερα από την εξόντωση του ανθρώπου που κινούσε τα νήματα της εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Για πολλούς ο Σουλειμανί ήταν σύμβολο αντίστασης.
Στο μεταξύ, όλο και περισσότεροι εμπειρογνώμονες εκφράζουν φόβους ότι οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή θα κινητοποιήσουν τους «εν υπνώσει θύλακες» της Χεζμπολάχ σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ανταποκρινόμενοι στο αίτημα των Ιρανών ανωτάτων αξιωματούχων για «ιερό πόλεμο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
