 |
|
|  Δευτέρα 6/1
Tagesspiegel: Ο Ερντογάν δεν «καίγεται» για τη Λιβύη, αλλά για το φυσικό αέριο της Μεσογείου
ekirikas.com
Η τουρκική Εθνοσυνέλευση άναψε το «πράσινο φως» για την αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, ωστόσο αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι η σύρραξη στη Βόρεια Αφρική, αλλά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Tagesspiegel».
«Η τουρκική κυβέρνηση είχε παρουσιάσει πριν την ψηφοφορία τη σχεδιαζόμενη αποστολή στρατευμάτων ως πράξη αλτρουϊσμού προς τη βορειοαφρικανική χώρα με το επιχείρημα ότι η Αγκυρα δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στην αδικία που γίνεται στη Λιβύη κι ότι ‘είναι έτοιμη για κάθε εγχείρημα’, όπως είπε ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ… Αλλά κατά βάση την Τουρκία δεν την ενδιαφέρει η σύρραξη στη Λιβύη. Η κυβέρνηση Ερντογάν θέλει πρωτίστως να ενισχύσει τη θέση της στο μπρα ντε φερ για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο», σχολιάζει η γερμανική εφημερίδα.
Η αποστολή στρατευμάτων για τη στήριξη της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας έναντι του αντάρτη στρατηγού Χαφτάρ μπορεί μετά την απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης να ξεκινήσει τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου ειδικές μονάδες του Στρατού είναι ήδη έτοιμες. Από την τουρκική σκοπιά ο χρόνος πιέζει: οι δυνάμεις του Χαφτάρ προωθήθηκαν το τελευταίο διάστημα χάρη στην υποστήριξη από τη Ρωσία, την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Εξάλλου, ο πρόεδρος Ερντογάν σκέφτεται να χρησιμοποιήσει και Σύρους μαχητές ως αιχμή του δόρατος. Οπως μετέδωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι πρώτοι 300 Σύροι μαχητές μεταφέρθηκαν ήδη από περιοχές που ελέγχει η Τουρκία στη Βόρεια Συρία στη Λιβύη, ενώ άλλοι 1.600 εκπαιδεύονται. Οι κυβερνήσεις στην Αγκυρα και την Τρίπολη διέψευσαν το δημοσίευμα.
Οπως αναφέρει η «Tagesspiegel», «η επαπειλούμενη κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Λιβύη αποτελεί συνέπεια μιας τουρκικής επιλογής, όπου η σύρραξη στη βορειοαφρικανική χώρα παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Η Αγκυρα θέλει να έχει λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και Αίγυπτος αποκλείουν την Τουρκία από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θάλασσα. Η συμφωνία μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης ενότητας της Λιβύης τον Νοέμβριο καθορίζει μεγάλο τμήμα της θαλάσσιας περιοχής ως τουρκικά χωρικά ύδατα χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις αξιώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
