 |
|
|  Πέμπτη 16/1
Ομογένεια-ΗΠΑ
Έλληνας δημιούργησε τον πρώτο ανιχνευτή νετρονίων «τσέπης»
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής έναν Ομογενή χημικό, ανέπτυξαν ένα νέο υλικό, που άνοιξε τον δρόμο για τους πρώτους μικρούς και φορητούς ανιχνευτές νετρονίων.
Οι ανιχνευτές θερμικών νετρονίων είναι ζωτικοί για την ασφάλεια μίας χώρας, καθώς, μεταξύ άλλων, «διαβάζουν» λαθραία πυρηνικά υλικά, ενώ έχουν διάφορες άλλες εφαρμογές (ανίχνευση ακτινοβολιών, αστρονομία, φυσική πλάσματος, επιστήμη υλικών, κρυσταλλογραφία κ.ά.). Μέχρι τώρα -ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950- υπήρχαν δύο κατηγορίες τέτοιων συσκευών, που λειτουργούσαν είτε με αέριο ήλιο είτε με φως. Όμως και οι δύο είναι πολύ μεγάλοι, μερικές φορές όσο ένας τοίχος.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις και του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Χημείας, Μερκούρη Κανατζίδη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», δημιούργησαν έναν τρίτου τύπου ανιχνευτή, έναν ημιαγωγό που μπορεί να απορροφήσει νετρόνια και να δημιουργήσει ηλεκτρικά σήματα εύκολα μετρήσιμα.
Ο νέος μικρού μεγέθους ανιχνευτής (2D semiconductor 6LiInP2Se6) είναι σταθερός και άκρως αποτελεσματικός. Μπορεί να ενσωματωθεί σε φορητές συσκευές και να αξιοποιηθεί εύκολα από επιθεωρητές εν κινήσει σε διάφορα σημεία.
«Ορισμένοι είχαν εδώ και καιρό φανταστεί ημιαγωγούς-ανιχνευτές νετρονίων. Η ιδέα υπήρχε, αλλά κανείς δεν είχε το σωστό υλικό για να την υλοποιήσει», δήλωσε ο κ. Κανατζίδης. Το υλικό που βρήκε ο Έλληνας ερευνητής συνδυάζει έναν ειδικό ισότοπο λιθίου-6 με άλλα υλικά (ίνδιο, φώσφορο, σελήνιο).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
