Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 22/1

67 χρονος Ολλανδός κακοποιούσε σεξουαλικά τα έξι παιδιά του και τα κρατούσε απομονωμένα σε φάρμα για μια δεκαετία



ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

Ένας πατέρας, που βρίσκεται αντιμέτωπος με κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης σε ολλανδικό δικαστήριο, κράτησε έξι από τα εννέα παιδιά του αιχμάλωτα για σχεδόν μία δεκαετία σε ένα απομακρυσμένο αγρόκτημα, λέγοντάς τους ότι «κακά πνεύματα» θα τα καταλάβουν εάν μιλήσουν σε άλλους ανθρώπους, όπως δήλωσαν εισαγγελείς. Ο Γκέριτ-Γιαν βαν Ντόρστεν, 67 ετών, κατηγορείται για παράνομη κράτηση, κακοποίηση παιδιών και ξέπλυμα χρήματος. Αναρρώνοντας ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο, δεν είναι ακόμα σε θέση να μιλήσει και δεν παραβρέθηκε στην προκαταρκτική ακροαματική διαδικασία στην πόλη Άσεν. Η αστυνομία εντόπισε τον Βαν Ντόρστεν και πέντε ανήλικα αδέλφια σε ένα αγρόκτημα στο Ρουίνερβολντ της βόρειας Ολλανδίας αφού ένα έκτο παιδί της οικογένειας διέφυγε σε ένα κοντινό χωριό. Οι κάτοικοι της περιοχής ειδοποίησαν την αστυνομία. «Όλα τα παιδιά αναφέρουν τη σωματική τιμωρία, όταν θεωρούνταν ότι ήταν υπό την επήρεια των πνευμάτων. Αυτό συνέβη από πολύ νεαρή ηλικία, με παιδιά ηλικίας τεσσάρων ή πέντε ετών», δήλωσε στους δικαστές η εισαγγελέας Νταϊάνα Ρόγκεν. «Οι τιμωρίες περιλάμβαναν ξυλοδαρμούς, μερικές φορές με ραβδί ή άλλα αντικείμενα, τράβηγμα μαλλιών, ενώ κάποιες φορές αναγκάζονταν να κάτσουν σε μπανιέρα με κρύο νερό για ώρες». Τα έξι νεότερα παιδιά κρατούνταν απομονωμένα από τη γέννησή τους και διαχωρίστηκαν από τα μεγαλύτερα αδέλφια τους. Ένα 15χρονο κορίτσι μετακόμισε σε άλλη πόλη ενώ ένα 12χρονο αγόρι εξαναγκάστηκε να ζήσει μόνο του σε τροχόσπιτο. Ο Βαν Ντόρστεν είπε στα παιδιά ότι ο θάνατος της μητέρας τους το 2004 ήταν δικό τους λάθος επειδή ήρθαν σε επαφή με τον έξω κόσμο. «Είχα ένα κακό πνεύμα και δεν ήθελα να τους το μεταφέρω», δήλωσε ένα από τα παιδιά στους εισαγγελείς. Τα παιδιά παρακολουθούν τη διαδικασία από άλλο χώρο, δήλωσε ο δικαστής Χέρμαν Φράνσεν. Ίσως καταθέσουν αργότερα. Οι ισχυρισμοί των παιδιών επιβεβαιώθηκαν από τα ημερολόγια που έγραψε ο Βαν Ντόρστεν και που κατασχέθηκαν κατά τις έρευνες στο αγρόκτημα, δήλωσε η εισαγγελέας. Μεταξύ του 2007 και του εντοπισμού τους πέρυσι, ο Βαν Ντόρστεν τους στερούσε φαγητό, νερό και φάρμακα. Κάποια από τα μεγαλύτερα παιδιά δήλωσαν ότι ο πατέρας τους τα εξανάγκασε σε σεξουαλικές πράξεις μαζί του από το 2004 έως το 2008, είπαν οι εισαγγελείς. Η Ρόγκεν είπε ότι προκειμένου να δικαιολογεί τις σεξουαλικές πράξεις με τα παιδιά του ο Βαν Ντόρστεν τους έλεγε πως ένα «γυναικείο πνεύμα, το πνεύμα της μητέρας τους ή μιας άλλης πνευματικής συζύγου» είχε καταλάβει το σώμα τους. Τα έξι αδέλφια και ο πατέρας τους ζούσαν στο αγρόκτημα από το 2010, ενώ κανενός η γέννηση δεν είχε καταγραφεί και κανένα παιδί δεν είχε πάει σχολείο, όπως απαιτεί η ολλανδική νομοθεσία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία