Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Kυριακή 26/1

Φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων κατασκευάζουν αυτοκίνητα φιλικά προς το περιβάλλον



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Όλο και πιο δυναμικά φαίνεται πως μπαίνει στις ζωές μας αλλά και στις αυτοκινητοβιομηχανίες η ηλεκτροκίνηση. Τα αυτοκίνητα του μέλλοντος θα λειτουργούν είτε με ρεύμα- κάποια ήδη λειτουργούν- είτε με μπαταρίες είτε με υδρογόνο για καύσιμα, γεγονός που θα συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς με αυτό τον τρόπο μειώνεται ραγδαία η εκπομπή των ρύπων. Στις εξελίξεις αυτές οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των ελληνικών πανεπιστημίων δεν μένουν αμέτοχοι, καθώς εδώ και χρόνια έχουν δημιουργήσει ομάδες που κατασκευάζουν ηλεκτροκίνητα οχήματα καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις για το μέλλον. Η ομάδα «Προμηθέας» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου αποτελεί μία τέτοια περίπτωση (Prometheus Eco Racing NTUA Team). Ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2009 και απαρτίζεται από εθελοντές προπτυχιακούς φοιτητές και μέλη ΔΕΠ του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. «Η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον και είναι εδώ, μας ενθουσιάζει πάρα πολύ αυτό το κομμάτι και μας προκαλεί τη διάθεση να το εξερευνήσουμε και να το εξελίξουμε παραπάνω», λέει η Μαργαρίτα Οικονομάκου, μέλος της ομάδας και τριτοετής φοιτήτρια του τμήματος ΗΜΜΥ του ΕΜΠ. Τελευταία δημιουργία τους είναι το όχημα «Πυρφόρος ΙΙ», με σασί από αλουμίνιο ειδικού χαμηλού βάρους, κέλυφος από υαλονήματα και σύστημα κίνησης ειδικά σχεδιασμένο από εκείνους για μέγιστη απόδοση. Πρόκειται λοιπόν για ένα μονοθέσιο όχημα τροφοδοτούμενο από φωτοβολταϊκό πλαίσιο και μπαταρίες υψηλής απόδοσης. Το αυτοκίνητο αυτό, όπως αναφέρουν, έχει τη δυνατότητα να καλύψει την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη με κόστος μικρότερο των 0,2 ευρώ. «Με ένα τέτοιο αυτοκίνητο γλιτώνουμε την εκπομπή καυσίμων, οπότε καταφέρνουμε να παρέχουμε ένα όχημα απολύτως eco friendly από άποψη εκπομπής καυσαερίων και επιβάρυνσης του περιβάλλοντος», εξηγεί η Μαργαρίτα Οικονομάκου. Όσον αφορά στο ηλεκτρικό κινητήριο σύστημα του οχήματος, αυτό δεν περιλαμβάνει εμπορικά μέρη αλλά έχει κατασκευασθεί εξ ολοκλήρου από μέλη της ομάδας τους, αξιοποιώντας τεχνογνωσία και τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί στο εργαστήριο Ηλεκτρικών Μηχανών και Ηλεκτρονικών Ισχύος της σχολής. Κατέχοντας ήδη πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό τους σε όσους διεθνείς διαγωνισμούς έχουν συμμετάσχει, προγραμματίζουν το επόμενο διάστημα να κατασκευάσουν ένα ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης που «θα είναι πολύ πιο οικονομικό, αποδοτικό στη χρήση και φιλικό για τον χρήστη».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία