 |
|
|  Σάββατο 1/2
ΑΝΤΙΟ,ΕΥΡΩΠΗ
Aποχαιρέτισε την ΕΕ η Βρετανία-Οι οπαδοί τού Brexit πανηγυρίζουν στους δρόμους,ανοίγοντας σαμπάνιες...
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η Βρετανία αποχώρησε από την ΕΕ χθες Παρασκευή και οδεύει προς ένα αβέβαιο μέλλον, με τους οπαδούς του Brexit να δηλώνουν νικητές και να ανοίγουν σαμπάνιες για να γιορτάσουν την «ημέρα ανεξαρτησίας», η οποία, κατά τους ίδιους, σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη χώρα.
Μετά τις 23:00 (τοπική ώρα) μπροστά από το βρετανικό κοινοβούλιο υποστηρικτές του Brexit φιλιόντουσαν, αγκαλιάζονταν και τραγουδούσαν «God Save the Queen» κρατώντας βρετανικές σημαίες εν μέσω των καπνών από τα πυροτεχνήματα.
«Ο πόλεμος τελείωσε: κερδίσαμε», δήλωσε ο Νάιτζελ Φάρατζ του κόμματος του Brexit απευθυνόμενος στο πλήθος. «Αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στη σύγχρονη ιστορία του μεγάλου έθνους μας».
Στους λευκούς βράχους του Ντόβερ προβαλλόταν το μήνυμα: «Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησε από την ΕΕ» ανάμεσα σε μία βρετανική και μία ευρωπαϊκή σημαία.
Αντίθετα στο Εδιμβούργο της Σκοτίας, όπου οι περισσότεροι ψηφοφόροι είχαν ταχθεί στο δημοψήφισμα του 2016 υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, πραγματοποιήθηκε ολονυκτία με κεριά ώστε οι συμμετέχοντες να θρηνήσουν για το Brexit με το όνειρο να επιστρέψουν μία ημέρα στην Ένωση ως ανεξάρτητη Σκοτία.
Κάποτε θεωρούνταν ένα απίθανο όνειρο μιας ομάδας «ευρωσκεπτικιστών» στο περιθώριο της βρετανικής πολιτικής ζωής. Όμως μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016, στο οποίο το 52% των Βρετανών ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ, και έπειτα από τριάμισι χρόνια διχασμών το Brexit είναι πλέον πραγματικότητα.
Η ΕΕ έχασε για πρώτη φορά ένα κράτος μέλος της και 66 εκατομμύρια κατοίκους. Πολλοί Βρετανοί χθες ένιωσαν αδιαφορία ή ακόμη και ανακούφιση.
«Για πολλούς ανθρώπους αυτή είναι μια εκπληκτική στιγμή ελπίδας, η στιγμή που δεν περίμεναν ποτέ ότι θα έρθει», δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη επικεφαλής της εκστρατείας «Leave», υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ.
Ο 55χρονος Τζόνσον σε ομιλία του που μεταδόθηκε μία ώρα πριν την επίσημη αποχώρηση της χώρας από την Ένωση δεσμεύθηκε μια «μεγαλειώδη επιτυχία», «όποια κι αν είναι τα εμπόδια».
«Το πιο σημαντικό που πρέπει να πούμε σήμερα είναι ότι δεν πρόκειται για το τέλος, αλλά για την αρχή, τη στιγμή που ξημερώνει και η αυλαία σηκώνεται σε μία νέα πράξη», τόνισε. Υποσχέθηκε επίσης «την έναρξη μιας νέας εποχής φιλικής συνεργασίας» με την ΕΕ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
