Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ρομπότ - ηθοποιός πρωταγωνιστεί στη «Μεταμόρφωση» του Κάφκα



Τόκιο - 10 Οκτ/14.


Τα ρομπότ έρχονται να κατακτήσουν και τη σκηνή του θεάτρου και μάλιστα ως πρωταγωνιστές. Ένας ρομποτικός ηθοποιός κρατά τον κεντρικό ρόλο σε ένα έργο που του «πάει», στη «Μεταμόρφωση» του Φραντς Κάφκα, διάσημη για τα θέματα της αποξένωσης και του παράλογου που πραγματεύεται.

Η επιλογή του ρομπότ θεωρείται μια έξυπνη επιλογή για να αναδείξει την αποξένωση στη σύγχρονη τεχνολογική κοινωνία, περίπου έναν αιώνα μετά τη συγγραφή της «Μεταμόρφωσης».

Το ιαπωνικό ρομπότ που δημιούργησε ο κορυφαίος ρομποτιστής Χιρόσι Ισιγκούρο του Πανεπιστημίου της Οζάκα, έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια νέα θεατρική διασκευή του έργου, που σκηνοθετεί ο ιάπωνας σκηνοθέτης Ορίζα Χιράτα. Πρόκειται, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, για ένα ψηλό ανδροειδές ρομπότ με μεταλλικό σκελετό και λευκό πρόσωπο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

«Αν και οι άνθρωποι αντιδρούν όταν βλέπουν ένα ρομπότ, μπορείς να δεις ότι δεν συγκινούνται από αυτό. Ήθελα να δημιουργήσω μια κατάσταση, στην οποία το ρομπότ μπορεί να συγκινήσει ένα ακροατήριο» δήλωσε ο Ορίζα Χιράτα.

Στο έργο που έγραψε ο Φραντς Κάφκα το 1915, ο περιοδεύων πωλητής Γκρέγκορ Σάμσα ξυπνά ένα πρωί για να διαπιστώσει ότι ανεξήγητα έχει μεταμορφωθεί σε ένα αηδιαστικό έντομο, γεγονός που ωθεί την οικογένειά του να τον κρύψει με αισθήματα ντροπής και αηδίας. Στην ιαπωνική θεατρική διασκευή το μεγάλο έντομο αντικαθίσταται από ένα ρομπότ. Τέσσερις γάλλοι ηθοποιοί παίζουν τους ρόλους της οικογένειάς του.

Η θεατρική ομάδα προετοίμασε το έργο στην απομακρυσμένη πόλη Κινοσάκι της δυτικής Ιαπωνίας και πρόκειται να το παίξει αρχικά στη Γιοκοχάμα και μετά στην Ευρώπη, ξεκινώντας από το φθινοπωρινό φεστιβάλ της Νορμανδίας στη Γαλλία, τον επόμενο μήνα.

Η ηθοποιός Ιρέν Ζακόμπ επαίνεσε τις υποκριτικές ικανότητες του ρομποτικού συμπρωταγωνιστή της στη σκηνή. Όπως είπε, είναι «σαν να φοράει μια άσπρη μάσκα... έχει κάτι πολύ θεατρικό, μερικές φορές μπορεί να χαμογελάει ή ακόμη και να γελάει».

Ο Ορίζα Χιτράτα έχει χρησιμοποιήσει ξανά ρομπότ σε θεατρικές παραστάσεις στο παρελθόν, αλλά για πρώτη φορά θα γίνει αυτό σε παράσταση σε γλώσσα άλλη (γαλλική) από τα ιαπωνικά. Από την πλευρά του, ο Χιρόσι Ισιγκούρο έχει δημιουργήσει διάφορα πρωτότυπα ρομπότ, όπως έναν εκφωνητή ειδήσεων, ένα ρομποτικό αντίγραφο του εαυτού του και ένα γλυκομίλητο ανθρωποειδές ρομπότ με το όνομα «Πέπερ».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία