Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 2/3

Πέθανε ο Ερνέστο Καρδενάλ, ιερέας, ποιητής και μορφή της επανάστασης των Σαντινίστας στην Νικαράγουα



AFP,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

Ο Νικαραγουανός ποιητής, ρωμαιοκαθολικός ιερέας και πολιτικός, Ερνέστο Καρδενάλ, μορφή της επανάστασης των σαντινιστών της Νικαράγουας, οπαδός της θεολογίας της απελευθέρωσης, πέθανε χθες Κυριακή σε ηλικία 95 ετών, γνωστοποίησε η βοηθός του. «Έφυγε απόλυτα ειρηνικά, δεν υπέφερε», διαβεβαίωσε το Γαλλικό Πρακτορείο η Λους Μαρίνα Ακόστα, συνεργάτιδα του Καρδενάλ για πάνω από σαράντα χρόνια. Ο ιερέας, που είχε εισαχθεί εσπευσμένα σε νοσοκομείο πριν από δύο ημέρες, υπέκυψε μετά από καρδιακή ανακοπή, διευκρίνισε. Αφήνοντας κατά μέρος το ότι είχαν έρθει σε ρήξη τη δεκαετία του 1990, ο πρόεδρος Ντανιέλ Ορτέγα, άλλοτε σύντροφος του Καρδενάλ στα όπλα στις τάξεις της οργάνωσης Σαντινιστικό Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης (Frente Sandinista de Liberación Nacional, FSLN), κήρυξε χθες τριήμερο εθνικό πένθος. Γεννημένος την 25η Ιανουαρίου 1925 στη Γρανάδα, κοντά στην πρωτεύουσα Μανάγουα, ο Καρδενάλ έγινε ιερέας το 1965. Ενστερνίστηκε τη θεολογία της απελευθέρωσης και συμμετείχε ενεργά στην επανάσταση των σαντινιστών ανταρτών η οποία οδήγησε το 1979 στην πτώση του καθεστώτος του δικτάτορα Αναστάσιο Σομόσα ΝτεΒάιλε. Ο Καρδενάλ, που ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού στην πρώτη κυβέρνηση του FSLN, είχε επιτιμηθεί δημόσια από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ στο ταρμάκ του αεροδρομίου στη Μανάγουα, όταν ο προκαθήμενος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας έκανε επίσημη επίσκεψη το 1983. Ο πολωνός πάπας αρνήθηκε να δώσει την ευλογία του στον ιερέα-υπουργό, που ήταν γονατιστός μπροστά του, και με το δάκτυλο υψωμένο, απαίτησε ο Καρδενάλ να «ρυθμίσει πρώτα τις υποθέσεις του με την Εκκλησία». Δύο χρόνια αργότερα, καθώς δεν είχε ακόμα παραιτηθεί από την πολιτική, ο πάπας του στέρησε το δικαίωμα να ασκεί τα ιερατικά του καθήκοντα (a divinis). Η κύρωση αυτή ήρθη εντέλει από τον πάπα Φραγκίσκο τον Φεβρουάριο του 2019. Ο Ερνέστο Καρδενάλ, που ξαναφόρεσε το πετραχήλι, έλαβε την ευχαριστία από τα χέρια του αποστολικού νούντσιου στο κρεβάτι του νοσοκομείου όπου είχε εισαχθεί με πρόβλημα στο νεφρό. Ο ιερέας-ποιητής αποστασιοποιήθηκε από τον Ντανιέλ Ορτέγα παραιτούμενος από το FSLN το 1994, καταγγέλλοντας την παρέκκλιση του προέδρου στον αυταρχισμό.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία