Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 16/10 ---------------------------------------- Ιταλία ---------------------------------------- Ύποπτη για δεκάδες θανάτους είναι νοσοκόμα που σκότωσε μια ηλικιωμένη ασθενή χορηγώντας της χλωριούχο κάλιο ----------------------------------------

ΕΔΩ ΡΩΜΗ.-

Υποψίες ότι μπορεί να εμπλέκεται στον θάνατο έως και 40 ασθενών διατυπώνονται σε βάρος μιας Ιταλίδας νοσοκόμας η οποία συνελήφθη και προφυλακίστηκε κατηγορούμενη για τον φόνο μιας ασθενούς, της, σύμφωνα με ιταλικά μέσα ενημέρωσης. Η φωτογραφία της ξανθιάς, χαμογελαστής Ντανιέλα Ποτζάλι φιγουράρει εδώ και πολλές ημέρες τις σελίδες των ιταλικών εφημερίδων. Η 41χρονη νοσηλεύτρια εργαζόταν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του Λούγκο, κοντά στη Ραβένα, ήταν πάντα ευδιάθετη και έμοιαζε ακούραστη. Σύμφωνα όμως με τους συναδέλφους της, τους φερόταν άσχημα ενώ κάποιοι την κατηγόρησαν επίσης ότι έκλεβε τους ασθενείς της. Τους τρεις πρώτους μήνες του έτους, οι 38 από τους 83 θανάτους ασθενών που σημειώθηκαν στο τμήμα έγιναν ενώ είχε βάρδια η Ποτζάλι. Ο μέσος όρος για τις άλλες νοσηλεύτριες δεν ξεπερνά τους 10 θανάτους. Στις αρχές Απριλίου, μια σειρά ανησυχητικών συμπτώσεων κινητοποίησε τις υγειονομικές αρχές. Και, όταν πέθανε μια ηλικιωμένη ασθενής λίγη ώρα αφότου ανέλαβε βάρδια της Ποτζάλι, ξεκίνησαν έρευνα για την υπόθεση. Η νεκροψία δεν άφησε καμία αμφιβολία: η ηλικιωμένη πέθανε επειδή της χορηγήθηκε υψηλή δόση χλωριούχου καλίου. Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές, η έρευνα έδειξε ότι δεν επρόκειτο για λάθος και ότι η Ντανιέλα Ποτζάλι ήταν η μόνη που θα μπορούσε να χορηγήσει το θανατηφόρο ενέσιμο διάλυμα στην ασθενή. Είναι πάντως δύσκολο να αποδειχθεί αν η νοσοκόμα ευθύνεται και για τον "πολύ ύποπτο" θάνατο τουλάχιστον άλλων δέκα ασθενών, γιατί το χλωριούχο κάλιο δεν ανιχνεύεται παρά μόνο μερικές ημέρες μετά τον θάνατο. Πρώην συνάδελφοι της νοσηλεύτριας που μίλησαν σε ιταλικές εφημερίδες υποστήριξαν ότι οι ασθενείς οι οποίοι χρειάζονταν μεγαλύτερη φροντίδα ή εκείνοι των οποίων οι συγγενείς ήταν πολύ πιεστικοί, παρουσίαζαν και αυξημένη θνησιμότητα όταν είχε βάρδια η Ποτζάλι. Σύμφωνα με τους ίδιους, η 41χρονη χορηγούσε ηρεμιστικά όταν οι ασθενείς ήταν ανήσυχοι και καθαρτικά, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, απλά και μόνο για να δυσκολέψει τη ζωή των συναδέλφων της επόμενης βάρδιας. Η ίδια, που εμφανίζεται χαμογελαστή ακόμη και στις φωτογραφίες που την εικονίζουν με χειροπέδες, υποστηρίζει ότι είναι θύμα συνωμοσίας.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία