 |
|
|  Δευτέρα 13/4
΄Αρθρο
Είμαστε σε πόλεμο. Μπορούμε να νικήσουμε!
Γράφει ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ,πρώην υπουργός
ΑΘΗΝΑ
Οι αποφάσεις του πρόσφατου EUROGROUP μια και μόνη ανάγνωση επιδέχονται: η υγειονομική κρίση ας εξελιχθεί σε οικονομική και κοινωνική και το κάθε κράτος μέλος ας «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά» μόνο του.
Είναι η ώρα να δούμε όλοι την αλήθεια κατάματα: η κρίση δεν είναι μόνον υγειονομική. Είναι επίσης κοινωνική, οικονομική και δημοκρατική. Η αυταπάτη ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αναγκαστικά μέτρα που περιορίζουν ελευθερίες, επ’ αόριστο, οδηγεί, δίχως άλλο, σε αυτοκαταστροφή. Είμαστε σε πόλεμο και δεν συμβιβαζόμαστε με την ιδέα της ήττας.
Τι χρειαζόμαστε.
Ο καθείς και τα όπλα του λοιπόν. Χρειαζόμαστε ένα δικό μας σχέδιο με συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής:
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ: για την αποτροπή της διάδοσης, αλλά και την αποτελεσματική περίθαλψη όσων νοσούν ή νοσήσουν.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: για την επανέναρξη της οικονομικής δραστηριότητας, ώστε η ομαλή λειτουργία της αγοράς να αποκατασταθεί, το ταχύτερο δυνατόν.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ: για τις έκτακτες καλύψεις όσων βρέθηκαν σε μειονεκτική θέση λόγω της κρίσης.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ: για την αποκατάσταση των ελευθεριών μας που τελούν σε αναστολή.
ΔΙΕΘΝΗ: για την αποφυγή της πιο σκοτεινής ώρας που μοιάζει πιο κοντά από ποτέ άλλοτε. Ειδικότερα, μια έντιμη φωνή πραγματισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα εύρισκε υποστήριξη, ακόμα και από εκεί που κανείς δεν θα περίμενε.
Πως προχωράμε,
…με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες:
Έκτακτο υπουργικό συμβούλιο για την χάραξη πολιτικής και την εξειδίκευση μέτρων στο πλαίσιο της.-
Σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την διαμόρφωση της εθνικής μας στρατηγικής.
- Προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στην Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, ώστε να συνειδητοποιήσουμε τα μέτωπα που καλούμαστε να δώσουμε μάχες μέχρι να εξαλείψουμε την ασύμμετρη απειλή εναντίον μας.
- Συμμαχίες σε κάθε διεθνές forum στο οποίο συμμετέχουμε για την προάσπιση της ασφάλειας και την αποκατάσταση της ομαλότητας στην καθημερινή μας ζωή.
Έχει περισσότερη ουσία από ποτέ η ευχή…
Καλή Ανάσταση!
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
