 |
|
|  Δευτέρα 27/4
Κινδυνεύουν χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Airbus
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο διευθύνων σύμβουλος της ευρωπαϊκής κατασκευάστριας αεροσκαφών Airbus διατύπωσε μια πολύ ψυχρή εκτίμηση για τον αντίκτυπο που θα έχει η πανδημία του κορωνοϊού στην εταιρεία, προειδοποιώντας τους 135.000 εργαζομένους του ομίλου να προσδεθούν, ενόψει περισσότερων απολύσεων, κι εκτιμώντας ότι η ίδια επιβίωσή της θα τεθεί σε κίνδυνο αν δεν αναληφθεί δράση άμεσα.
Σε επιστολή του προς το προσωπικό, ο διευθύνων σύμβουλος της Airbus, Γκιγιόμ Φορί, σημείωσε πως η εταιρεία «χάνει χρήματα με ταχύτητα άνευ προηγουμένου» και ότι η μείωση της παραγωγής της κατά το ένα τρίτο και πλέον δεν αντανακλά καν το χειρότερο σενάριο και θα συνεχίσει να αξιολογείται.
Εκπρόσωπος του ομίλου Ερμπάς, ερωτηθείς σχετικά από το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς, περιορίστηκε να πει ότι δεν σχολιάζει μηνύματα που ανταλλάσσονται εντός εταιρείας.
Η επιστολή διανεμήθηκε στους εργαζόμενους του ομίλου την Παρασκευή, μερικές ημέρες προτού η εταιρεία αποκαλύψει τα αποτελέσματα χρήσεως του πρώτου τριμήνου, εν μέσω της πανδημίας η οποία έχει φέρει στα πρόθυρα χρεοκοπίας πολλές αεροπορικές εταιρείες και ουσιαστικά ανέστειλε όλες τις παραδόσεις νέων αεροσκαφών από τα μέσα Μαρτίου.
Η Ερμπάς έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζει μέτρα, όπως η μερική απασχόληση εργαζομένων ή η υπαγωγή τους στα ταμεία ανεργίας, ξεκινώντας με 3.000 υπαλλήλους της στη Γαλλία, αλλά «ενδέχεται να χρειαστεί πλέον να σχεδιάσουμε πολύ ευρύτερα μέτρα», προειδοποίησε ο Φορί στην επιστολή. Η ίδια «η επιβίωση της Ερμπάς θα τεθεί εν αμφιβόλω εάν δεν δράσουμε τώρα», πρόσθεσε.
Πηγές προσκείμενες στην αεροπορική βιομηχανία προβλέπουν πρόγραμμα αναδιάρθρωσης παρόμοιο με εκείνο του 2007, όταν είχαν απολυθεί 10.000 εργαζόμενοι, από το καλοκαίρι. Ο Φορί ωστόσο υπογράμμισε ότι εξετάζονται «όλες οι επιλογές», καθώς η διεύθυνση του ομίλου αναμένει να διαμορφώσει σαφέστερη εικόνα για τη ζήτηση.
Πηγές ενημερωμένες σχετικά λένε πως η Ερμπάς διεξάγει ταυτόχρονα διαπραγματεύσεις με ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που συμμετέχουν στο ενεργητικό της για να καταφύγει σε μηχανισμούς στήριξης προς τις βιομηχανίες ο τζίρος των οποίων έχει υποστεί πλήγμα εξαιτίας της πανδημίας, συμπεριλαμβανομένων και χορηγήσεων δανείων με κρατικές εγγυήσεις.
Ήδη, έχει διευρύνει πιστωτικές γραμμές που της προσφέρονται από τράπεζες, ώστε να εξασφαλίσει «χρόνο για να προσαρμοστεί και να αλλάξει μέγεθος», όπως το έθεσε ο Φορί.
Για να περιορίσει τις εκροές χρημάτων, η Ερμπάς ανακοίνωσε ότι προβλέπει να μειώσει την παραγωγή αεροσκαφών με στενή άτρακτο κατά το ένα τρίτο, στα 40 αεροπλάνα τον μήνα. Θα μειώσει επίσης την παραγωγή αεροσκαφών με φαρδιά άτρακτο στο 42%. «Με άλλα λόγια, μέσα σε δύο εβδομάδες χάσαμε το ένα τρίτο της δραστηριότητάς μας», υπογράμμισε ο Φορί στην επιστολή. «Και, ειλικρινά, αυτό δεν είναι καν το χειρότερο σενάριο που μπορεί να αντιμετωπίσουμε».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
