 |
|
|  Τρίτη 28/4
«Δύσκολα το Τόκιο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς το εμβόλιο»
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Nέα...σύννεφα πάνω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο επικεφαλής της ιατρικής ένωσης Ιαπωνίας δήλωσε σήμερα, ότι θα είναι δύσκολο για το Τόκιο να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το επόμενο έτος, εκτός εάν υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο κατά του κορονοϊού.
«Δεν λέω ότι η Ιαπωνία πρέπει ή δεν πρέπει να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ότι θα είναι δύσκολο να το κάνει», δήλωσε ο πρόεδρος της JMA, Γιοσιτάκε Γιοκοκούρα σε ενημέρωση των ΜΜΕ.
Ο Γιοκοκούρα κάλεσε επίσης την Ιαπωνία να αυξήσει τις εξετάσεις κορονοϊού, οι οποίες είπε ότι δεν ήταν αρκετά διαδεδομένες για να κρίνουν εάν τα ποσοστά μόλυνσης στη χώρα μειώθηκαν, ενώ ανέφερε επίσης την έλλειψη υγειονομικού υλικού για τη διάδοση του ιού στα νοσοκομεία.
Η αναβολή ενός έτους των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 που ανακοινώθηκε τον περασμένο μήνα ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την Ιαπωνία, η οποία είχε ήδη ξοδέψει 13 δισεκατομμύρια δολάρια για την προετοιμασία της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης στον κόσμο. Καθώς η πανδημία έχει μολύνει σχεδόν τρία εκατομμύρια ανθρώπους, σκοτώνοντας περισσότερους από 200.000, ειδικοί προειδοποίησαν ότι η καταπολέμηση του ιού θα μπορούσε να παραταθεί.
Εργαστήρια σε αρκετές χώρες εργάζονται για εμβόλια για την προστασία των ανθρώπων από τον νέο κορονοϊό αλλά και φάρμακα για τη θεραπεία των συμπτωμάτων του. Η ανάγκη διεξαγωγής εξαντλητικών κλινικών δοκιμών για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειάς τους, ωστόσο, σημαίνει ότι θα μπορούσαν να χρειαστούν μήνες ,πριν είναι ευρέως διαθέσιμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
