 |
|
|  Τετάρτη 6/5
Ακτιβιστές πέρασαν έξι εβδομάδες καραντίνας πάνω σε αιωνόβια δέντρα,στην Βρετανία
lifo.gr,agronews.gr
Όταν η Βρετανία προχώρησε σε έκτακτα μέτρα κατά της διασποράς του κορωνοϊού, μερικοί ακτιβιστές για τη διάσωση αιωνόβιων δέντρων αποφάσισαν αντί να μείνουν σπίτι να περάσουν την καραντίνα πάνω σε εκείνα που απειλούνταν. Δεκάδες διαδηλωτές, τηρώντας τις αποστάσεις και τα μέτρα αποφυγής της διασποράς, αποφάσισαν να τεθούν σε απομόνωση σε αρχαία δάση που απειλούνται από τα σχέδια επέκτασης του σιδηροδρόμου HS2 (High Speed 2).
Η κατασκήνωση στο Crackley Woods, κοντά στο Kenilworth, Warwickshire, αποτελείται από μια κατοικία χτισμένη από δέματα σανού και καλυμμένη με μουσαμά, όπου υπάρχουν κουζίνα και περίπου 20 μικρές σκηνές. Οι ιδιοκτήτες του οικοπέδου έδωσαν στους διαδηλωτές άδεια να εγκατασταθούν εκεί πριν από την επιβολή των μέτρων. Αρχικά η ομάδα των διαδηλωτών αποτελούνταν από ντόπιους που ήταν αντίθετη στο σχέδιο της κυβέρνησης να κόψει τα υπεραιωνόβια δέντρα προκειμένου να περάσουν σιδηροδρομικές γραμμές για τρένα ταχείας κυκλοφορίας.
Ωστόσο, στην δράση τους πλέον έχουν προστεθεί και άλλες οργανώσεις. Ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές, γνωστός ως Quercus, το λατινικό όνομα για τη βελανιδιά, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε ένα δεντρόσπιτο που βρίσκεται σε 10 μέτρα ύψος. Μιλώντας στο BBC είπε πως όταν είδε να κόβουν τα δέντρα τον «διαπέρασε μία απέραντη θλίψη» και ήταν πρόθυμος ακόμα και να συλληφθεί, προκειμένου να σταματήσουν να τα κόβουν.
«Ακόμη και πριν την πανδημία και τα έκτακτα μέτρα, υπήρχε μια τεράστια μειονότητα ανθρώπων που ήταν σε θέση να βγουν και να κάνουν ανάλογες διαμαρτυρίες. Σίγουρα όμως τώρα είμαστε λιγότεροι» λέει. «Το δημοκρατικό δικαίωμα του λαού να διαμαρτυρηθεί και να έχει έχει λόγο έχει αφαιρεθεί αυτή τη στιγμή» προσθέτει.
Πολλά ακτιβιστικά camp έχουν δημιουργηθεί σε δάση κατά μήκος της προγραμματισμένης γραμμής HS2 τον τελευταίο καιρό. Οι υπεύθυνοι της περιβαλλοντικής εκστρατείας ισχυρίζονται ότι απειλούνταν 108 αρχαία δάση κατά μήκος της διαδρομής. Η απάντηση από την HS2 είναι ότι πρόκειται για υπερβολές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
