 |
|
|  Παρασκευή 15/5
Στη δικαιοσύνη η Γαλλική Ikea, πρώην στελέχη τής πολυεθνικής,αλλά και αστυνομικοί, για σκάνδαλο κατασκοπείας υπαλλήλων και πελατών
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Στο δικαστήριο παραπέμπεται η Ikéa France και αρκετά φυσικά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων πρώην στελεχών της ίδιας εταιρείας, που κατηγορούνται ότι είχαν αναπτύξει έναν ευρύ μηχανισμό κατασκοπείας υπαλλήλων και πελατών της, όπως ανακοίνωσε η εισαγγελεία των Βερσαλλιών.
Εκτός από τον σουηδικό γίγαντα επίπλων, άλλα 15 άτομα, συμπεριλαμβανομένων δύο πρώην διευθυντών της Ikea France, των Στεφάν Βανοβέρμπεκε και Ζαν-Λουΐ Μπαγιό, καθώς και αρκετοί αστυνομικοί, παραπέμπονται στο δικαστήριο των Βερσαλλιών, κοντά στο Παρίσι, για παράνομη συλλογή και αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, αδίκημα που αφορά ειδικότερα την χρονική περίοδο 2009-2012.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε στις αρχές του 2012 χάρις σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Canard Enchaîné. Σύμφωνα με το σατιρικό εβδομαδιαίο έντυπο, η διοίκηση της εταιρείας είχε θέσει σε έφαρμογή ένα καλά συγκροτημένο σύστημα για την παρακολούθηση ορισμένων υπαλλήλων, ειδικά όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δραστηριότητα που θεωρείτο ενοχλητική για την εταιρεία, καθώς και εκείνων των πελατών που βρίσκονταν σε αντιδικία μαζί της.
Στόχος του μηχανισμού αυτού ήταν η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών σχετικά με το ποινικό μητρώο ή με την κατάσταση του τραπεζικού τους λογαριασμού.
Για να γίνει εφικτό αυτό, η εταιρεία φέρεται να είχε υπογράψει ένα "συμβόλαιο" με αξιωματούχους της αστυνομίας που είχαν πρόσβαση στο "STIC", δηλαδή στο αχανές αρχείο της αστυνομίας που καταγράφει τους δράστες και τα θύματα εγκλημάτων, έτσι ώστε να να τους διαβιβάζουν εμπιστευτικά δεδομένα έναντι αμοιβής.
Μέσα στον ορυμαγδό των αποκαλύψεων η Ikea ανακοίνωσε μια σειρά μέτρων δεοντολογίας στην προσπάθειά της να αποκαταστήσει την κηλιδωμένη εικόνα της εταιρείας, αλλά και να αντλήσει διδάγματα από αυτό σκάνδαλο.
Η εταιρεία διαθέτει 34 καταστήματα και απασχολεί 10.000 υπαλλήλους στη Γαλλία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
