 |
|
|  Δευτέρα 1/6
Ο Τραμπ κρύφτηκε σε καταφύγιο λόγω των διαδηλωτών έξω από τον Λευκό Οίκο!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ώρες χάους βιώνουν οι ΗΠΑ μετά τη δολοφονία του 46χρονου αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικό στη Μινεάπολις της Μινεσότα με διαδηλώσεις και επεισόδια να ξεσπούν από άκρου εις άκρον της Αμερικής.
Θέατρο επεισόδιων έγινε τα τελευταία 24ωρα και η περιοχή γύρω από τον Λευκό Οίκο με διαδηλωτές να πολιορκούν το κτήριο ανεβάζοντας στο «κόκκινο» το επίπεδο συναγερμού.
Ενδεικτική της κατάστασης η αποκάλυψη από CNN και New York Times ότι οι επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ μετέφεραν τον πρόεδρο της χώρας, Ντόναλντ Τραμπ σε υπόγειο καταφύγιο για περίπου μια ώρα .
Μαζί του κατά τις ίδιες πληροφορίες μεταφέρθηκαν στο καταφύγιο και η σύζυγός του, Μελάνια και ο γιός τους Μπάρον καθώς αυτό προβλέπεται από το πρωτόκολλο ασφαλείας.
Παράλληλα ο Λευκός Οίκος ειδοποίησε τους εργαζομένους να κρύβουν τις ταυτότητές τους μέχρι να φτάσουν στο σημείο ελέγχου από τους άνδρες και τις γυναίκες των Μυστικών Υπηρεσιών ενώ το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και κατά την αποχώρησή τους.
Το βράδυ της Κυριακής (τοπική ώρα - ξημερώματα Δευτέρας ώρα Ελλάδας) αστυνομικοί έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων για να διαλύσει τους συμμετέχοντες σε διαδήλωση εναντίον μπροστά στον Λευκό Οίκο, καθώς ξέσπασαν εκ νέου επεισόδια σε διάφορες περιοχές της Ουάσινγκτον.
Πλήθος διαδηλωτών συγκεντρώθηκε μπροστά στην επίσημη κατοικία του Ρεπουμπλικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, φωνάζοντας συνθήματα, κρατώντας πλακάτ και βάζοντας φωτιές, παρότι στην αμερικανική πρωτεύουσα έχει τεθεί σε εφαρμογή απαγόρευση της κυκλοφορίας κατ’ εντολή της δημάρχου Μιούριελ Μπάουζερ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
