 |
|
|  Τετάρτη 10/6
Θρίλερ νότια τής Κρήτης με φορτηγό πλοίο που μεταφέρει όπλα στη Λιβύη,συνοδευόμενο απο τρεις τουρκικές φρεγάτες!
flashnews.gr,protothema.gr
Τρεις τουρκικές φρεγάτες συνοδεύουν το φορτηγό πλοίο Cirkin σημαίας Τανζανίας το οποίο κινείται νοτιοδυτικά της Κρήτης με κατεύθυνση λιμάνι της Λιβύης.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες , οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες, που συντονίζουν την επιχείρηση Irini ,έχουν την πληροφορία ότι το φορτηγό πλοίο που συνοδεύεται από τρια τουρκικά πολεμικά μεταφέρει στρατιωτικό υλικό (όπλα, πυρομαχικά και άλλα είδη) στη Λιβύη.
Με το πρώτο φως της ημέρας, σήμερα Τετάρτη, ο Ιταλός διοικητής της ευρωπαϊκής επιχειρησιακής δύναμης έδωσε εντολή στην ελληνική φρεγάτα «Σπέτσαι» που πλέει ανάμεσα σε Κρήτη και Λιβύη να προσεγγίσει το ύποπτο πλοίο.
Περίπου στις 6 το πρωί της Τετάρτης απογηώθηκε το ελικόπτερο Sikorsky S-70B το οποίο πέταξε πάνω από το ύποπτο φόρτηγο πλοίο και ζήτησε να κάνει έλεγχο επί τη βάσει της εντολής που έχει λάβει από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της επιχειρήσης Irini που έχει ως βασικό σκοπό την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη - όπως προβλέπεται από απόφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας - που αποσκοπούν στον τερματισμό της εμφύλιας σύρραξης στη Λιβύη.
Ο καπετάνιος και το πλήρωμα του φορτηγού πλοίου δεν απάντησαν στις επανειλλημένες εκκλήσεις των χειριστών του ελληνικού στρατιωτικού ελικοπτέρου.
Λίγη ώρα μετά ένα από τα τρία τουρκικά πολεμικά πλοία απάντησε στο αίτημα για πραγματοποίηση συναινετικής νηοψίας, ότι το πλοίο βρίσκεται υπό την προστασία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Με τον τρόπο αυτό οι Τούρκοι αρνήθηκαν τον έλεγχο του φορτίου το οποιο μεταφέρει το πλοίο Cirkin παραδεχόμενοι εμμέσως τι μπορεί να περιλαμβάνεται σε αυτό.
Έπειτα από νεώτερες πληροφορίες του Ιταλού επιχειρησιακού διοικητή της επιχείρησης Irini η φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού «Σπέτσαι» παρακολουθεί διακριτικά την πορεία του φορτηγού πλοίου Cirkin που προσεγγίζει προς τις ακτές της Λιβύης .
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
