 |
|
|  Παρασκευή 12/6
Επίθεση με μαχαίρι σε δημοτικό σχολείο στην Σλοβακία
Σκοτώθηκαν o υποδιευθυντής τού σχολείου και ο δράστης,ενω τραυματίσθηκαν μία δασκάλα και δύο μαθητές
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ένας δάσκαλος σκοτώθηκε στη Σλοβακία έπειτα από επίθεση με μαχαίρι σε ένα Δημοτικό σχολείο κατά την οποία τραυματίστηκαν επίσης τρεις άνθρωποι, ανάμεσά τους και δύο παιδιά, ανακοίνωσε η αστυνομία, διευκρινίζοντας πως ο επιτιθέμενος σκοτώθηκε από τις δυνάμεις της τάξης.
Η αστυνομία ανακοίνωσε πως ο δράστης είναι ένας 22χρονος, πρώην μαθητής του σχολείου αυτού που βρίσκεται στην πόλη Βρούτκι (κέντρο), περίπου 180 βορειοανατολικά της Μπρατισλάβα, χωρίς να διευκρινίζει προσώρας ποια ήταν τα κίνητρά του.
Ο εκπαιδευτικός που σκοτώθηκε ήταν ο υποδιευθυντής του σχολείου. Μεταξύ των τραυματιών βρίσκεται και μια δασκάλα, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά.
Οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ εναντίον του δράστη με αποτέλεσμα να σκοτωθεί περίπου 200 μέτρα από το σχολείο. «Έσπασε τη γυάλινη πόρτα για να μπει στο σχολείο, το προσωπικό προσπάθησε να του φράξει τον δρόμο, και εκείνος έκανε χρήση ενός μαχαιριού που είχε φέρει μαζί του», εξηγεί στην επίσημη σελίδα της στο Facebook, ο επικεφαλής της σλοβακικής αστυνομίας Μίλαν Λουκάνσκι.
«Επέφερε ένα θανατηφόρο τραύμα σε έναν υποδιευθυντή και τραυμάτισε έναν φύλακα, στη συνέχεια εισήλθε στο εσωτερικό του κτιρίου όπου τραυμάτισε σοβαρά μία δασκάλα και στη συνέχεια δύο παιδιά τα οποία χτύπησε πολλές φορές με το μαχαίρι», συνέχισε.
«Τότε προσπάθησε να διαφύγει ενώ ο φρουρός έτρεξε να τον πιάσει. Ένας αστυνομικός άρχισε να τον καταδιώκει αλλά εκείνος προσπάθησε να αμυνθεί με το μαχαίρι και ως εκ τούτου οι αστυνομικοί έκαναν χρήση των όπλων τους και τον σκότωσαν», πρόσθεσε.
Οι τραυματίες διακομίστηκαν στο νοσοκομείο της γειτονικής πόλης Μαρτίν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
