 |
|
|  Τετάρτη 24/6
Handeslblatt
Γερμανοί τουρίστες αγοράζουν εξοχικά σε ελληνικά νησιά και αθηναϊκή Ριβιέρα
Deutsche Welle
Μπορεί τα έσοδα από τον τουρισμό να είναι φέτος πολύ μειωμένα σε σχέση
με πέρυσι, αλλά η αγορά παραθεριστικών κατοικιών αναδεικνύεται ως ένας
άκρως επικερδής οικονομικός τομέας με μεγάλη ζήτηση. Αυτό είναι το
συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει ο ανταποκριτής τής γερμανικής
οικονομικής επιθεώρησης Handeslblatt στην Αθήνα, Γκερντ Χέλερ, σύμφωνα
με τα στοιχεία που παραθέτει σε άρθρο του.
Ως παράδειγμα φέρνει τις πολυτελέστατες βίλες του Κόστα Ναβαρίνο,
Navarino Residences. Οι τιμές ανά κατοικία ξεκινούν από 2,8 εκ. ευρώ
και περιλαμβάνουν το οίκημα 350 τμ. συν μεγάλο οικόπεδο.
«Γνώστες της αγοράς υποθέτουν ότι αυτό έχει σχέση με την πανδημία του
κορωνοϊού» σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος, ο οποίος μεταφέρει την
άποψη του Γιώργου Πέτρα, επικεφαλής στην Ελλάδα του κτηματομεσιτικού
γραφείου Engel & Völkers. «Οι πελάτες μας ψάχνουν ασφάλεια και
σιγουριά, πολλοί τουρίστες που πήγαιναν σε πολυτελή ξενοδοχεία,
φλερτάρουν με δικό τους παραθεριστικό σπίτι» λέει ο κ. Πέτρας, που το
αποδίδει στο ότι η Ελλάδα, σε αναλογία πληθυσμού, έχει τα λιγότερα
κρούσματα και τους λιγότερους θανάτους από όλες τις χώρες της
Μεσογείου. «Από τότε που η Ελλάδα άφησε πίσω της τη δημοσιονομική
κρίση και τη δεκαετή ύφεση, η αγορά ακινήτων ανθίζει» συνεχίζει στο
άρθρο του ο Γερμανός δημοσιογράφος.
«Σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας Ελλάδος ξένοι αγοραστές
ακινήτων έφεραν πέρυσι στη χώρα 1,45 δις ευρώ, σε σχέση με το 2016 το
ποσό δεκαπλασιάστηκε. Φέτος η άνοδος συνεχίστηκε, αν και η πανδημία
προκάλεσε προσωρινά ανασφάλεια τις πρώτες δύο εβδομάδες της πανδημίας,
αλλά όπως δηλώνει ο Γιώργος Πέτρας, η ζήτηση τον Ιούνιο ήταν μέχρι
τώρα 23% πάνω από το περσινό επίπεδο, ο αριθμός των Γερμανών
ενδιαφερομένων αυξήθηκε κατά 50%».
Ο Γερμανός αρθρογράφος μεταφέρει υπολογισμούς της Κεντρικής Τράπεζας
Ελλάδας, σύμφωνα με τους οποίους, οι τιμές ακινήτων αυξήθηκαν κατά
7,9% σε σχέση με πέρυσι. «Αλλά παρά τις τελευταίες αυξήσεις των τιμών,
γενικά το επίπεδο τιμών στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι χαμηλό σε σχέση
με άλλους προορισμούς στη Μεσόγειο. Αυτό καθιστά ενδιαφέρουσες τις
επενδύσεις σε ελληνικά παραθεριστικά ακίνητα.
Σύμφωνα με υπολογισμούς της εταιρείας συμβούλων ακινήτων Algean
Property πέρυσι στη Μύκονο τα ακίνητα απέφεραν σε επενδυτές μεικτές
αποδόσεις ύψους 8,2%, στη Σαντορίνη ο μέσος όρος ήταν στο 6,3%.
Τέτοιες αποδόσεις φέτος είναι αδιανόητες λόγω κορωνοϊού, αλλά η τάση
μακροπρόθεσμα δεν θα επηρεαστεί (...).
Εκτός από νησιά με καλή υποδομή, ζήτηση καταγράφεται και για τη
λεγόμενη αθηναϊκή Ριβιέρα, όπου κτίζονται πολυτελή διαμερίσματα κυρίως
για ξένους, που βρίσκουν την περιοχή κατάλληλη λόγω της εγγύτητάς της
με το κέντρο της πρωτεύουσας» καταλήγει η εφημερίδα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
