 |
|
|  Τρίτη 14/7
Ο Πομπέο ζήτησε από τον Λαβρόφ να οργανωθεί σύνοδος των πέντε μεγάλων δυνάμεων
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο επικεφαλής της διπλωματίας των ΗΠΑ ενημέρωσε χθες Δευτέρα ότι συζήτησε με τον ομόλογό του της Ρωσίας την πιθανότητα να οργανωθεί σύνοδος των ηγετών των πέντε κρατών-μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία έχει προτείνει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ο Μάικ Πομπέο και ο Σεργκέι Λαβρόφ συζήτησαν τηλεφωνικά την οργάνωση «στο εγγύς μέλλον» της συνόδου των πέντε μεγάλων δυνάμεων, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την «75η επέτειο από τη δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών», ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε ανακοίνωσή του.
Τα πέντε κράτη-μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Κίνα. Το ΣΑ έχει άλλα δέκα κράτη-μη μόνιμα μέλη.
Σε μια τέτοια σύνοδο θα συμμετείχαν ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν διευκρίνισε πότε θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια σύνοδος.
Ο Τραμπ έχει αφήσει ανοιχτή την πόρτα στην ενδεχόμενη συμμετοχή του Ρώσου προέδρου στη διευρυμένη σύνοδο της G7 στην περιοχή της Ουάσινγκτον.
Η Ρωσία αποκλείστηκε από τη μέχρι τότε G8, ένα από τα βασικά σχήματα διεθνών διαπραγματεύσεων κυρίως για οικονομικά ζητήματα, μετά την προσάρτηση της ουκρανικής χερσονήσου της Κριμαίας το 2014.
Σύμφωνα με την αμερικανική διπλωματία, οι Πομπέο και Λαβρόφ συζήτησαν επίσης για το Αφγανιστάν και για την ασφάλεια των εκλογών που θα διεξαχθούν την 3η Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
