 |
|
|  Κυρική 19/7
Βουλευτικές εκλογές σήμερα στη Συρία
AΠΕ-ΜΠΕ
Βουλευτικές εκλογές διεξάγονται σήμερα στη Συρία, μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο και σε πλήρη οικονομικό μαρασμό, όπου η εξουσία του Μπασάρ αλ-Άσαντ παγίωσε την κυριαρχία του στη μεγάλη πλειονότητα του εδάφους.
Πρόκειται για τις τρίτες βουλευτικές εκλογές μετά την έναρξη το 2011 μιας σύγκρουσης που έχει προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 380.000 ανθρώπων και την έξοδο εκατομμυρίων άλλων, ενώ η Δύση έχει επιβάλει κυρώσεις στο καθεστώς και τους υποστηρικτές του.
Τουλάχιστον 7.400 εκλογικά κέντρα άνοιξαν τις πόρτες τους στις 07:30 τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας στις κυβερνητικές ζώνες, σύμφωνα με το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Sana. Για πρώτη φορά η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σε πρώην προπύργια των ανταρτών.
Χθες Σάββατο, ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και ένας άλλος τραυματίστηκε από την έκρηξη δύο βομβών κοντά σε τέμενος σε νότιο προάστιο της Δαμασκού, σύμφωνα με το Sana.
Το κόμμα Μπάαθ, που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και μισό αιώνα και έχει στενούς δεσμούς με την οικογένεια Άσαντ, κερδίζει συνήθως άνετα τις εκλογές, που διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια για την εκλογή 250 βουλευτών, καθώς η πλειονότητα των αντιπάλων του ζουν στην εξορία ή σε τομείς που διαφεύγουν από τον έλεγχο της Δαμασκού.
Οι εκλογές, οι οποίες αρχικά επρόκειτο να διεξαχθούν τον Απρίλιο, αναβλήθηκαν δύο φορές λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, που έχει μολύνει 496 ανθρώπους από τους οποίους 25 έχουν πεθάνει στις περιοχές που ελέγχει το καθεστώς, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Ανάμεσα στους 1.658 υποψηφίους την ψήφο των πολιτών διεκδικούν και επιχειρηματίες. Ήδη, εδώ και αρκετές εβδομάδες, οι δρόμοι της πρωτεύουσας έχουν πλημμυρίσει από τις αφίσες τους που συνοδεύονται από συνθήματα.
Στις εκλογές του 2016, το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε στο 57,56% σε σύνολο σχεδόν εννέα εκατομμυρίων ψηφοφόρων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
