 |
|
|  Δευτέρα 27/7
Η περιοδοντίτιδα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ορισμένων καρκίνων
zougla.gr
Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ιστορικό περιοδοντικής νόσου φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και γαστρικού καρκίνου και αυτός ο κίνδυνος ήταν επίσης υψηλότερος σε άτομα που είχαν χάσει τα δόντια τους στο παρελθόν.
Τα προηγούμενα ευρήματα σχετικά με τη σχέση της περιοδοντικής νόσου και της απώλειας δοντιών με τον καρκίνο του οισοφάγου και του στομάχου ήταν ασυνεπή. Επομένως, μια ομάδα ερευνητών από το Harvard T.H. Chan School of Public Health, στη Βοστόνη των ΗΠΑ, πραγματοποίησε μια μελέτη δεδομένων με ασθενείς που παρακολουθήθηκαν για δεκαετίες.
Εξέτασαν τη σχέση του ιστορικού περιοδοντικής νόσου και απώλειας δοντιών με τον κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και του γαστρικού συστήματος σε 98.459 γυναίκες από τη Μελέτη Υγείας Νοσηλευτριών (Nurses' Health Study: 1992-2014) και 49.685 άνδρες από τη Μελέτη Παρακολούθησης Επαγγελματιών Υγείας (Health Professionals Follow-up Study: 1988-2016).
Τα οδοντικά μέτρα, τα δημογραφικά στοιχεία, ο τρόπος ζωής και η διατροφή αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγια παρακολούθησης και η αυτοαναφερόμενη διάγνωση του καρκίνου επιβεβαιώθηκε μετά από εξέταση ιατρικών αρχείων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κατά τη διάρκεια 22-28 ετών παρακολούθησης υπήρχαν 199 περιπτώσεις καρκίνου του οισοφάγου και 238 περιπτώσεις καρκίνου του στομάχου. Το ιστορικό περιοδοντικής νόσου συσχετίστηκε με 43% και 52% αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου και γαστρικού καρκίνου αντίστοιχα.
Σε σύγκριση με άτομα χωρίς απώλεια δοντιών, οι κίνδυνοι καρκίνου του οισοφάγου και του γαστρικού συστήματος για όσους έχασαν δύο ή περισσότερα δόντια ήταν επίσης υψηλότεροι -42% και 33% αντίστοιχα.
Επιπλέον, μεταξύ των ατόμων με ιστορικό περιοδοντικής νόσου, ακόμα και χωρίς απώλεια δοντιών ή απώλεια ενός ή περισσοτέρων δοντιών συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του οισοφάγου κατά 59% σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν ιστορικό περιοδοντικής νόσου και απώλειας δοντιών. Αντίστοιχα, αυτές οι δυο ομάδες ατόμων είχαν 50% και 68% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
