 |
|
|  Kυριακή 6/9
Μήνυμα απο ΄Ελληνα γιατρό στη Μεγάλη Βρετανία,που ασθένησε απο κορωνοϊό
«Αφήστε τις συνωμοσιολογικές σαχλαμάρες»
flashnews.gr
Το δικό του μήνυμα μέσα από την εμπειρία του, δίνει ο Ηρακλειώτης Κλινικός Μικροβιολόγος, Θοδωρής Βρούχος, ο οποίος εργάζεται στην Μεγάλη Βρετανία.
Έχοντας πλέον αναρρώσει, σε ανάρτησή του στη σελίδα του στο facebook, εφιστά την προσοχή όλων, όχι μόνο ως γιατρός, αλλά κυρίως ως ένας ακόμη άνθρωπος που βίωσε την άσχημη εμπειρία του κορωνοϊού κι εξηγεί γιατί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια απλή ίωση.
«Έχοντας πλέον αναρρώσει από επιβεβαιωμενη λοίμωξη με τον κορονοϊό, θέλω να πω 2-3 πράγματα σε γνωστούς και φίλους προς γνώση και συμμόρφωση.
1) Δεν ξέρουμε σίγουρα ποιος θα νοσησει σοβαρά και ποιος όχι. Είμαι σχετικά νέος ακόμα (42 ετών), χωρίς χρόνια προβλήματα υγείας και χωρίς επιβαρυντικους παράγοντες, εκτός του ότι είμαι άνδρας. Επί δέκα μέρες δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, και την 5η-6η μέρα όταν έφτασα 39 πυρετό και το οξυγόνο μου έπεσε ελαφρώς, πίστεψα ότι θα καταλήξω στο νοσοκομείο.
2) Δεν ξέρουμε που μπορεί να κολλήσουμε. Εγώ μπορεί να κόλλησα στο κάμπινγκ, στην δουλειά ή και σε σύντομη επίσκεψη στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Προσοχή χρειάζεται παντού.
3) Αφήστε τις συνωμοσιολογικες σαχλαμάρες. Δεν θέλει κανένας να σας τσιπάρει, δεν θέλει κανένας να σας στερήσει την “ελευθερία” σας ή τα εργασιακά σας δικαιώματα. Είναι μία ακόμα από τις εκατοντάδες πανδημίες που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, από τότε που δεν υπήρχαν τσιπ, δεν υπήρχε ελευθερία, δεν υπήρχαν εργασιακά δικαιώματα. Διεκδικήστε ότι θέλετε να διεκδικήσετε, αλλά επιπλέον των μέτρων προστασίας και όχι ΑΝΤΙ αυτών. Ο κορονοιος σκοτώνει ΕΠΙΠΛΕΟΝ της ελονοσίας, της φυματίωσης, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, σκοτώνει ΕΠΙΠΛΕΟΝ όλων αυτών και πολλών άλλων σχετικών και άσχετων αιτιών θανάτου, που βλέπω να προφασιζονται οι Ταλιμπάν της “ελευθερίας”, και όχι ΑΝΤΙ αυτών. Όταν δεν προστατεύετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας, ποιον τιμωρείτε αν νοσησετε εσείς και οι γύρω σας; Το “σύστημα” ή τους ίδιους σας τους εαυτούς και τους γύρω σας;
3+) Αν πιστεύετε στις παραπάνω συνωμοσιολογικές σαχλαμάρες, παρακαλώ αφαιρέστε με απ’ την λίστα των φίλων σας. Έχω δει αρκετούς θανάτους από κορονοϊό, και έχοντας πλέον περάσει την λοίμωξη και έχοντας φοβηθεί και για την δική μου ζωή, δεν θέλω να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που προτιμούν να ακούνε συνωμοσιολόγους και τους ελάχιστους εκκεντρικούς υγειονομικους, από σοβαρούς και αμερόληπτους επιστήμονες.
4) Αφήστε τις αηδίες τύπου “μόνο όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα πεθαίνουν”. Αφενός αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι παγκοσμίως χωρίς κανένα γνωστό πρόβλημα υγείας που έφυγαν πολύ πριν την ώρα τους. Αφετέρου, όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα, είναι αποδεκτό να πεθάνουν πρόωρα; Όταν βασικοί παράγοντες κινδύνου είναι η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης, το γήρας και οι μισοί σχεδόν Έλληνες έχουν τουλάχιστον έναν από αυτούς τους παράγοντες, είναι αποδεκτό να χάσουμε διψήφιο ποσοστό τους λόγω “υποκείμενων” νοσημάτων; Ή και πιο γενικά ακόμα, από πότε ως κοινωνία αποδεχόμαστε τον πρόωρο, προλαμβανόμενο θάνατο;».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
