Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 7/9

’Αρθρο

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

Γράφει ο Δρ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ, Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης



ΑΘΗΝΑ

46 χρόνια πέρασαν από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι λίγοι εκείνοι υπέγραψαν και δημοσίευσαν την πολιτική διακήρυξη του ιστορικού πλέον ΠΑΣΟΚ. Η κοινωνία έκτοτε εξελίχθηκε, η τεχνολογία γιγαντώθηκε, το βιοτικό επίπεδο ανέβηκε. Ο λαός και οι πολίτες αφυπνιστήκαν. Νέα παγκόσμια τάξη αναδείχτηκε και η παγκοσμιοποίηση ανέδειξε νέους στόχους, νέες ανάγκες και νέες προτεραιότητες. Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε νέες προκλήσεις και νέα συσσωρευμένα προβλήματα. Παραμένει όμως πάντα επίκαιρη η βασική θέση της πολιτικής διακήρυξης εκείνου του ΠΑΣΟΚ ώστε να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της Χώρας, να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες, να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες. Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας. Παρ’ ότι από τότε, άλλαξαν και αλλάζουν πολλά, οι αντιθέσεις εξακολουθούν να υπάρχουν και στην σημερινή εποχή, της παγκοσμιοποίησης. Και οι προνομιούχοι υπάρχουν και οι ολιγάρχες υφίστανται. Υπάρχουν όμως και οι αδύναμοι υπάρχουν και οι περιθωριοποιημένοι – κυρίως νέοι. Το ιστορικό πλέον ΠΑΣΟΚ μόνο καθοδηγεί και εμπνέει. Και ο Λαός ευελπιστεί ότι ένα νέο λαϊκό κίνημα θα πάρει τη σκυτάλη δίπλα στον ελληνικό Λαό για τον ίδιο το Λαό. Το ΠΑΣΟΚ εκείνο, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Λαού, έχει προδοθεί και έχει αλωθεί από σφετεριστές της εξουσίας. Καμία σχέση δεν μπορεί να έχουν οι βενιζέλοι και οι λοβέρδοι και οι άλλοι υπουργοί του Σαμαρά και του “yes man”, του ναι σε όλα, με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ του Λαού και της Ελλάδας στους Έλληνες. Καμία σχέση δεν μπορεί να έχουν οι δεξιόστροφες πολιτικές του σημερινού ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ με τις φιλολαϊκές αριστερές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και του Λαού. Οι πολίτες και ο ελληνικός Λαός αγκαλιάζουν, ήδη, ένα νέο λαϊκό κίνημα ένα Μέτωπο αντίστασης και ανυπακοής, στη αντιλαϊκή επέλαση, με ρεαλιστικό αριστερό στόχο και προσανατολισμό, το ΜέΡΑ25.

*Ο Γαβριήλ Μανωλάτος υπήρξε σημαντικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΜέΡΑ25 στη Κεφαλονιά.


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία