 |
|
|  Πέμπτη 22/10
Ο πρώην Πρόεδρος,Ομπάμα, κατηγορεί την κυβέρνηση Τραμπ για «ανικανότητα και παραπληροφόρηση» στη διαχείριση της Covid-19
AΠΕ-ΜΠΕ
Μια Πολιτεία-κλειδί και ένα τμήμα του εκλογικού σώματος κρίσιμης σημασίας: με τη συνάντησή του με τους ηγέτες της αφροαμερικανικής κοινότητας της Πενσιλβάνιας ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε δυναμικά το παρών στην προεκλογική εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν, του πρώην αντιπροέδρου του, ο οποίος προηγείται στις δημοσκοπήσεις του Ντόναλντ Τραμπ αλλά δεν εμφανίζεται δημοσίως τις τελευταίες ημέρες.
Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για τον Λευκό Οίκο δεν είχε απολύτως τίποτα στο πρόγραμμά του σήμερα. Αντιθέτως, ο Τραμπ εξακολουθεί να οργώνει τις Πολιτείες, παραμονή του πολυαναμενόμενου δεύτερου ντιμπέιτ μεταξύ τους.
«Αν δεν ψηφίζετε, οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην σας»: 13 ημέρες πριν από τις εκλογές, ο Ομπάμα προσπάθησε να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους, ιδίως τους νεαρούς Αφροαμερικανούς, στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση, μετά από μήνες που έκανε εκστρατεία μέσω του διαδικτύου. Η συμμετοχή αυτών των ψηφοφόρων, που ήταν μειωμένη το 2016, θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.
Πρέπει «να διασφαλίσουμε ότι όλοι καταλαβαίνουν πως δεν γίνεται να επιτρέψουμε να ζήσουμε άλλα τέσσερα χρόνια όπως αυτά», υπογράμμισε ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ, σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στη Φιλαδέλφεια. «Ποτέ δεν έχασα την ελπίδα μου αυτά τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Ήμουν θυμωμένος, αισθανόμουν εξαπατημένος, αλλά δεν έχασα την ελπίδα», είπε ο Μπαράκ Ομπάμα, που συμμετείχε φορώντας μάσκα.
Με 221.000 νεκρούς από την Covid-19, οι ΗΠΑ έχουν τον βαρύτερο απολογισμό από οποιαδήποτε άλλη χώρα.
«Η πανδημία θα ήταν δύσκολη για οποιονδήποτε πρόεδρο», παραδέχτηκε ο Ομπάμα. «Όμως το επίπεδο ανικανότητας και παραπληροφόρησης, ο αριθμός των ανθρώπων που πιθανότατα θα είχαν πεθάνει αν δεν κάναμε τα προφανή...» συνέχισε, δηλώνοντας ότι, χωρίς να υπόσχεται κάποιο θαύμα, ο Μπάιντεν και η υποψήφια αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις θα ήταν ικανοί «να διαχειριστούν αυτήν την πανδημία πιο αποτελεσματικά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
