 |
|
|  Τρίτη 10/11
Χειρουργοί σε ελληνικό νοσοκομείο «ξέχασαν» σπάτουλα 23,7 εκ. στην κοιλιά ασθενούς
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η μεταλλική χειρουργική σπάτουλα μήκους 23,7 εκ. και πλάτους 8,4 εκ. που είχε «παραπέσει» από τους γιατρούς στην κοιλιά ασθενούς, κατά τη διάρκεια γυναικολογικής επέμβασης, σε κρατικό νοσοκομείο της Κεντρικής Μακεδονίας, υποχρεώνει πλέον τους χειρουργούς οι οποίοι συμμετείχαν στην ιατρική ομάδα να καταβάλλουν ποσό 64.516 ευρώ για την αποζημίωση της γυναίκας και των συγγενών της που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη.
Η μεταλλική σπάτουλα η οποία είχε εξαφανισθεί από την εργαλειοθήκη του νοσοκομείου, βρέθηκε 17 ημέρες μετά την χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε η ασθενής όταν η γυναίκα ξαναμπήκε στο χειρουργείο αφού παρουσίασε «οξεία φλεγμονώδη αντίδραση, από έντονα κλινικά συμπτώματα, όπως εκτεταμένο εξάνθημα μετά κνησμού, καταβολή δυνάμεων και υψηλό πυρετό».
Όλοι οι γιατροί που συμμετείχαν στη χειρουργική επέμβαση, σύμφωνα με την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ήταν υπεύθυνοι για «τη ζημιά την οποία προξένησαν κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων», καθώς η εγκατάλειψη του ιατρικού εργαλείου, «οφείλεται σε βαρεία αμέλεια», δηλαδή, «έλλειψη της επιβαλλόμενης από το νόμο στοιχειώδους επιμέλειας του ικανού και συνηθισμένου ανθρώπου, την οποία ο νόμος αξιώνει από όλους τους ανθρώπους εντός του κύκλου της επαγγελματικής και κοινωνικής δραστηριότητάς τους».
Για το λόγο αυτό, ο χειρουργός μαιευτήρας –γυναικολόγος και διευθυντής της γυναικολογικής κλινικής, οι δύο βοηθοί του, ειδικευόμενοι μαιευτήρες –γυναικολόγοι αλλά και η νοσηλεύτρια που συμμετείχε στην επέμβαση ως εργαλειοδότρια, καλούνται να καταβάλουν στο νοσοκομείο ολόκληρο το ποσό της αποζημίωσης που έχει επιδικαστεί στην ασθενή και τους συγγενείς της, για την ηθική βλάβη που υπέστη. Όλοι είναι υπόλογοι έναντι του νοσοκομείου για βαριά αμέλεια καθώς, όπως αναφέρεται στην απόφαση, «δεν φρόντισαν, όπως είχαν υποχρέωση λόγω του επαγγέλματός τους, να επιδείξουν ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή, ώστε να αποτραπεί κάθε περίπτωση εγκατάλειψης ιατρικού εργαλείου μέσα στο σώμα της ασθενούς». Μάλιστα, οι δικαστές επισημαίνουν ότι οι χειρισμοί της ιατρικής ομάδας θεωρούνται ως μία «σοβαρή, ασυνήθης και ιδιαίτερα παρεκκλίνουσα εκτροπή από τη συμπεριφορά που θα επιδείκνυε ο μέσος συνετός άνθρωπος του κύκλου τους».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
