 |
|
|  Tρίτη 10/11
Εμβόλιο Pfizer
To ζευγάρι των Γερμανών επιστημόνων πίσω από την επιτυχία
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία Pfizer και η γερμανική BionTech
ανακοίνωσαν ότι σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα των κλινικών ερευνών
το εμβόλιο που παρασκευάζουν έχει θετικά αποτελέσματα στην πρόληψη της
Covid-19. O γερμανο-αμερικανικός όμιλος υποστηρίζει οτι το εμβόλιο
ήταν περισσότερο από 90% αποτελεσματικό στην πρόληψη της νόσου μεταξύ
εθελοντών που δεν είχαν ενδείξεις προηγούμενης λοίμωξης από κορωνοϊό.
Οι άνθρωποι πίσω από την ελπίδα
Πίσω από την Pfizer βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής, Αλβέρτος Μπουρλά
, ενώ πίσω από την BioNTech ένα παντρεμένο ζευγάρι γιατρών από τη
Γερμανία, τουρκικής καταγωγής.
Οι γιατροί Ογκούρ Σαχίν (Ugur Sahin) και Οζλέμ Τουρέτσι (Oezlem
Tuereci), οι οποίοι δεσμεύτηκαν από την αγάπη τους για την ιατρική
έρευνα, είναι το αντρόγυνο που έχει μερίδιο της επιτυχίας για το
εμβόλιο Covid-19 που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.
Ο Σαχίν αν και κατάφερε να δημιουργήσει εταιρίες δύο δισεκατομμυρίων
δολαρίων, παραμένει ταπεινός και συνεχίζει να πηγαίνει στη δουλεία του
με το ποδήλατο του. Τώρα ο 55χρονος γιατρός έγινε διευθύνων σύμβουλος
μιας γερμανικής εταιρείας βιοτεχνολογίας και μαζί με τη σύζυγό, την
53χρονη Οζλέμ Τουρέτσιi, που είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου
της BioNTech, αποτελούν την ψυχή της «ομάδας όνειρο» πίσω από τις
ελπίδες του κόσμου για ένα εμβόλιο κατά του Covid-19.
Ο παγκόσμιος αγώνας για την εξεύρεση εμβολίου για τη νόσο της Covid-19
έκανε ένα άλμα προς τα εμπρός, όταν οι φαρμακευτικές εταιρείες Pfizer
και BioNTech ισχυρίστηκαν ότι το εμβόλιο τους είναι 90%
αποτελεσματικό.
Το προφίλ της «ομάδας όνειρο»
Γεννημένος στην Τουρκία, ο Σαχίν, μεγάλωσε στη Γερμανία, όπου οι
γονείς του εργάζονταν σε ένα εργοστάσιο της Ford. Σπούδασε ιατρική και
έγινε καθηγητής και ερευνητής με ειδικότητα την ανοσοθεραπεία.
Εργάστηκε σε νοσοκομεία στην Κολωνία και στη νοτιοδυτική πόλη του
Αμβούργου, όπου κατά τη διάρκεια της πρώτης ακαδημαϊκής του καριέρας
συνάντησε την επίσης ανοσολόγο Τουρέτσι. Η ιατρική έρευνα και η
ογκολογία έγινε κοινό πάθος.
Η κυρία Τουρέτσι, κόρη ενός Τούρκου γιατρού που είχε μεταναστεύσει στη
Γερμανία, σε συνέντευξή της στη «Süddeutsche Zeitung», είπε ακόμα και
την ημέρα του γάμου τους το 2002 ξεκίνησαν την ημέρα τους με
εργαστηριακές ρόμπες και συνέχισαν την έρευνά τους, μετά από μια
σύντομη στάση στο γραφείο μητρώου. Το ζευγάρι έχει μία κόρη.
Ως εκπαιδευμένη ιατρός και ανοσολόγος, η Δρ Τουρέτσι ηγήθηκε της δικής
της ερευνητικής ομάδας με τον καθηγητή Ουγούρ Σαχίν στο Πανεπιστήμιο
του Μάιντς της Γερμανίας, από το 2000.
Μαζί επικεντρώθηκαν στην καταπολέμηση του καρκίνου και προσπάθησαν να
αντιμετωπίσουν τη μοναδική γενετική σύνθεση κάθε όγκου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
