 |
|
|  Τρίτη 24/11
Η δικηγόρος Αβρίλ Χέινς η πρώτη γυναίκα επικεφαλής των Υπηρεσιών Πληροφοριών τών ΗΠΑ
AΠΕ-ΜΠΕ
Η Αβρίλ Χέινς επιλέχθηκε από τον εκλεγμένο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν για να ηγηθεί των αμερικανικών υπηρεσιών κατασκοπείας.
Η ίδια έχει υπηρετήσει στη δεύτερη πιο σημαντική θέση ηγεσίας της CIA, ενώ θα επιβλέπει την κοινότητα των υπηρεσιών συλλογής πληροφοριών των ΗΠΑ, που ταλανίζεται από χαμηλό ηθικό, αλλά και είναι αντιμέτωπη με κατηγορίες ότι η δουλειά της, χρησιμοποιήθηκε για πολιτικές επιθέσεις.
Η Χέινς, είναι μία δικηγόρος από τη Νέα Υόρκη, είναι εκπαιδευμένη στις πολεμικές τέχνες αυτοάμυνας (τζούντο), έχει άδεια ιδιώτη πιλότου, ενώ κάποτε προσπάθησε ανεπιτυχώς να πετάξει πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό με ένα μικρό αεροσκάφος.
Η Χέινς είναι η πρώτη γυναίκα που επιλέγεται για τη θέση του Διευθυντή των Υπηρεσιών Πληροφοριών των ΗΠΑ, με τη θέση αυτή, να έχει δημιουργηθεί μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, με στόχο το συντονισμό της δράσης 17 υπηρεσιών πληροφοριών που διαθέτουν οι ΗΠΑ.
Πηγές των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών στη Γερουσία δηλώνουν ότι η Χέινς αναμένεται να εξασφαλίσει την επικύρωση του διορισμού της. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτό, θα επιτευχθεί μετά από μια σειρά σκληρών ερωτήσεων με τις οποίες θα βρεθεί αντιμέτωπη, για το ρόλο της ως αναπληρώτρια διευθύντρια της CIA, από τον Αύγουστο του 2013 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, αλλά και τις απόψεις της για τις απειλές εθνικής ασφάλειας, από τη Ρωσία μέχρι τις απειλές κατά της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ στον κυβερνοχώρο.
«Η Αβρίλ είναι έξυπνη και ικανή» δήλωσε ο Μαρκ Γουόρνερ, ο επικεφαλής των Δημοκρατικών στην Επιτροπή για τις Υπηρεσίες Πληροφοριών της Γερουσίας. «Αναμένω ότι θα βρεθεί αντιμέτωπη με σχολαστικές ερωτήσεις από τους γερουσιαστές των δύο κομμάτων» εκτίμησε ο ίδιος.
Η Χέινς έχει υπηρετήσει και στο Λευκό Οίκο ως αναπληρώτρια Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, επί προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
