Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 28/11

Ο πιο ψηλός υπαίθριος ανελκυστήρας στον κόσμο έχει ύψος 326 μέτρα και βρίσκεται στην Κίνα



CNN,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

O ψηλότερος υπαίθριος ανελκυστήρας στον κόσμο έχει ύψος 326 μέτρα και βρίσκεται στην πόλη Χουνάν της Κίνας. Εάν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το ασανσέρ που είναι φτιαγμένο από γυαλί, για να φθάσετε στην κορυφή, τότε θα πρέπει να επιστράτευσετε όλες τις δυνάμεις σας, να πάρετε μία βαθιά ανάσα και να αρχίσετε το περπάτημα στην ανηφόρα. Θα χρειαστείτε 2,5 ώρες για να φθάσετε στον προορισμό σας. Για να δείτε από κοντά το εντυπωσιακό ασανσέρ, θα πρέπει να επισκεφθείτε ένα εθνικό πάρκο στην Κίνα που πολλοί πιστεύουν ότι το απίστευτο τοπίο του έχει εμπνεύσει τον σκηνοθέτη Τζέιμς Κάμερον για τις ταινίες του «Avatar». Όπως αναφέρει το CNN, το Εθνικό Δασικό Πάρκο Zhangjiajie στην πόλη Χουνάν της Κίνας φημίζεται για τις πανύψηλες κι απότομες βουνοκορφές του. Ο ψηλότερος υπαίθριος ανελκυστήρας στον κόσμο χτίστηκε στην πλαγιά ενός γκρεμού στο εθνικό πάρκο και προσφέρει εκπληκτική θέα για τους τολμηρούς και όσους δεν έχουν υψοφοβία. Ο ανελκυστήρας Bailong αποτελείται από τρεις διώροφους ανελκυστήρες, καθένας από τους οποίους μπορεί να μεταφέρει έως και 46 επισκέπτες στο βουνό σε λιγότερο από δύο λεπτά ανά «διαδρομή». Το έργο για τον ανελκυστήρα που κόστισε 27 εκατομμύρια δολάρια, είχε επικριθεί από τοπικούς εμπειρογνώμονες και μελετητές λέγοντας ότι η κατασκευή του, η οποία ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε το 2002, κατέστρεψε το φυσικό τοπίο. Στη συνέχεια υπήρξαν ανησυχίες για την ασφάλεια των επιβατών , κάποιοι μάλιστα είχαν προτείνει να μην ξαναχρησιμοποιηθεί. Τελικά, όμως, 18 χρόνια μετά την λειτουργία του, ο ανελκυστήρας Bailong παραμένει ένα από τα πιο «καυτά» αξιοθέατα του πάρκου. Πριν από την έναρξη της πανδημίας της Covid- 19, μετέφερε ημερησίως μέχρι και 18.000 τουρίστες. Μετά από εβδομάδες lockdown, άνοιξε ξανά τον Μάρτιο και παρά την πανδημία, σημείωσε αύξηση 15 εκατομμυρίων δολαρίων τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2020 - ωστόσο εξακολουθεί να καταγράφει μείωση κατά 67,82% σε σύγκριση με το 2019. Ο Γιν Χιν, εκτελεστικός αντιπρόεδρος και γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου της Zhangjiajie, δήλωσε στην κινεζική εφημερίδα «National Business Daily» ότι, ο ημερήσιος αριθμός επισκεπτών έχει ανακάμψει στο 70% απ' ότι πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας Covid.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία