 |
|
|  Δευτέρα 4/1
Aμερικανίδα πρώην κληρικός, τα παράτησε κι έγινε...στρίπερ
Ζει,λέει, ενα όνειρο και βγάζει 100.000 δολάρια το μήνα
Sun,protothema.gr
Μπορεί το 2020 να ήταν μια... ζόρικη χρονιά για τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη μας, όμως για την Νικόλ Μίτσελ το έτος της πανδημίας έφερε πολλά «δώρα» και οικονομική ευημερία.
Σε πρόσφατη ανάρτησή της, η «πάστορας που έγινε στρίπερ», όπως περιγράφει η ίδια τον εαυτό της στο Instagram, απαριθμεί τα όνειρά της που έγιναν πραγματικότητα μέσα στους περασμένους μήνες παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν το μεγαλύτερο μέρος του έτους.
Η διεθνής αναγνωρισιμότητα που χάρισαν στην μητέρα τριών παιδιών και πρώην πάστορα τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου «μεταφράστηκαν» σε μεγάλη αύξηση των εισοδημάτων της και «ανοίγματα» στη σοουμπιζ, όπως υποστηρίζει η ίδια, στέλνοντας μέσω της σελίδας της ένα μήνυμα στους φαν της: Όσο άσχημα κι αν δείχνουν τα πράγματα, ποτέ μην αποθαρρύνεστε και μην εγκαταλείπετε τα όνειρά σας.
«Μόλις έδωσα μία ακόμη τηλεοπτική συνέντευξη (ευχαριστώ Fox26!) και είμαι συγκλονισμένη από το πόσα όνειρά μου εκπληρώθηκαν αυτή τη χρονια», γράφει η εντυπωσιακή Νικόλ στον λογαριασμό, με τους πάνω από 120 χιλιάδες follower. Ανάμεσα στα επιτεύγματά της αναφέρει ότι το γεγονός ότι έγινε viral, ότι της έχουν πάρει συνεντεύξεις από διάφορα διεθνή ΜΜΕ, ότι ζητούν τη γνώμη της στην τηλεόραση ως «life coach», ότι πρωταγωνίστησε σε ταινία, ότι της προσέγγισαν σελέμπριτις για να την γνωρίσουν και ότι πλέον βγάζει σε έναν μήνα περισσότερα απ' όσα έβγαζε σε έναν χρόνο!
«Και όλα αυτά περνώντας μια πανδημία, ένα διαζύγιο και έχοντας 3 παιδιά στο σπίτι», τονίζει η Μίτσελ, προτρέποντας τους φαν της να αναλάβουν δράση και να τολμήσουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. «Δεν έφτασα εδώ που είμαι αποφεύγοντας να ρισκάρω και κρατώντας τα όνειρά μου μόνο για εμένα»,
γράφει με νόημα η εντυπωσιακή Αμερικανίδα.
Η Μίτσελ εγκατέλειψε τη ζωή της ως πάστορας στο Οχάιο ,πριν από τρία χρόνια, για να ασχοληθεί με τη βιομηχανία του «ερωτικού θεάματος» και πλέον ζει στην Καλιφόρνια με τα τρία της παιδιά .
Πλέον η πρώην πάστορας «καθαρίζει» περίπου 100.000 δολάρια τον μήνα, σύμφωνα με την Sun.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
