 |
|
|  Τρίτη 12/1
Ο Έλληνας πρώην διευθυντής της CIA, George Tenet, δουλεύει στην πιο «μυστική» τράπεζα του κόσμου
newmoney.gr,protothema.gr
Ο George Tenet σίγουρα δεν θα περάσει στην ιστορία της CIA ως ένας από τους καλύτερους διευθυντές της κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ. Αναμφίβολα ήταν -για πολλούς πράκτορες που υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του- ένας διευθυντής που κατάφερε να «αναγεννήσει» την CIA, να την εκσυγχρονίσει και να αναβαθμίσει τα τμήματά της.
Όμως, η αποτυχία των πρακτόρων της να προλάβουν και να αποτρέψουν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, είναι αυτό που θα τον στοιχειώνει για πάντα, σύμφωνα με πρώην αξιωματούχους και άριστους γνώστες του σκοτεινού κόσμου των μυστικών υπηρεσιών.
Μόνο που όλα αυτά δεν απασχολούν πλέον τον ομογενή, με καταγωγή από την Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος ακολουθεί μια εντελώς διαφορετική πορεία, αυτήν του τραπεζίτη, τα τελευταία δέκα χρόνια.
Μια πορεία που χαρακτηρίζεται από άκρατη «μυστικοπάθεια», αφού η επενδυτική τράπεζα Allen & Co, είναι ίσως το πιο «κρυφό» χρηματοπιστωτικό ίδρυμα του κόσμου.
Δεν διαθέτει εταιρική ιστοσελίδα, δεν προβαίνει σε ανακοινώσεις ή στην έκδοση δελτίων Τύπου για τις δραστηριότητές της και η φήμη της ως το πιο «απόρρητο» και απρόσιτο επικοινωνιακά τραπεζικό ίδρυμα στον κόσμο, έχει γεννήσει ακόμη και αστικούς μύθους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η έλευση του πρώην διευθυντή της CIA, George Tenet στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, παρέμεινε επτασφράγιστο μυστικό για τουλάχιστον δύο χρόνια από τη στιγμή που τοποθετήθηκε στη θέση αυτή.
Για πολλούς, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ειδικά από τη στιγμή που λόγω της θητείας του σε μία από τις πλέον νευραλγικές θέσεις των Μυστικών Υπηρεσιών της Αμερικής, ήξερε πολύ καλά να κάνει ένα πράγμα: Να κρατάει το στόμα του κλειστό, όπως και οι υπόλοιποι 135 υπάλληλοι της συγκεκριμένης τράπεζας, που διαθέτει στο portfolio των πελατών της εταιρείες κολοσσούς και δισεκατομμυριούχους των media και της βιομηχανίας.
Πολλοί από αυτούς είχαν γνωρίσει κοινωνικά και όχι μόνο τον πρώην πανίσχυρο διευθυντή της CIA, τον μοναδικό μαζί με τον Allen Dulles με την μακρύτερη χρονικά θητεία σε αυτήν τη θέση, ο οποίος εκτός υπηρεσίας ήταν ένας άλλος άνθρωπος.
Ήταν σαφώς πιο κοινωνικός -και το σημαντικότερο; Όταν εγκατέλειψε την CIA, είχε και αυτός μαζί του ένα δικό του portfolio επαφών με δυνατά ονόματα, ανάμεσά τους και δύο πλανητάρχες, οι οποίοι τον εκτιμούσαν παρά τα λάθη στα οποία υπέπεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
