 |
|
|  Τετάρτη 20/1
Πώς o κορωνοϊός έκανε τους πλούσιους ακόμα πλουσιότερους
Bloomberg,newmoney.gr,protothema.gr
Πολλοί Αμερικανοί έχουν πλουτίσει κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Είναι κάτι δύσκολο να κατανοήσει κανείς εάν σκεφτεί την οικονομική κρίση και την αύξηση της ανεργίας λόγω της πανδημίας, τους άστεγους και τους πεινασμένους. Αλλά υπάρχουν και μερικοί άνθρωποι, το ανώτατο 20%, που δε χρειάστηκε να φοβηθεί για κάτι τέτοιο. Γι αυτούς, η μετάβαση στην τηλεργασία ήταν πάρα πολύ εύκολη, και όχι μόνο. Η μείωση των επιτοκίων από τη Fed σήμαινε και τον απευθείας πλουτισμό τους. Οι ίδιοι αναδιαπραγματεύτηκαν τους όρους των υποθηκών των ακινήτων τους, ενώ αγόρασαν και δευτερεύοντα ακίνητα για να ξεφύγουν από τις μητροπόλεις, τη στιγμή που οι μετοχές τους σε διάφορες εταιρείες εκτοξεύονταν στα ύψη.
Τα τεράστια κέρδη τους προφανώς αποκρύπτονται από τη γενική κρίση που βιώνει η πλειονότητα των πολιτών. Τη στιγμή που οι Δημοκρατικοί ετοιμάζονται να λανσάρουν πρόγραμμα υποστήριξης των πολιτών ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων, πολλοί ανησυχούν για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των… απλών θνητών. Με την εισοδηματική ανισότητα να βρίσκεται σε ύψη ρεκόρ μισού αιώνα, πολλοί πιστεύουν πως τα μέτρα ανάκαμψης από την πανδημία που έχουν ήδη εφαρμοστεί, βοηθούν περισσότεροι τους έχοντες παρά τους μη-έχοντες.
Το ποσοστό εργασίας των μισθωτών με υψηλές αποδοχές (άνω των $79.800 ετησίως) έχει ξεπεράσει το ανάλογο του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με δεδομένα της Opportunity Insights του Harvard University.
Με τα lockdowns να συνταράσσουν τον πλανήτη οι έχοντες έχουν καταφέρει να επενδύσουν τα χρήματα που αλλιώς θα ξόδευαν σε εξόδους και ταξίδια. Τη στιγμή που τα επενδυτικά τους χαρτοφυλάκια «φούσκωναν», οι έχοντες είχαν ακόμη άλλη μία διευκόλυνση, αυτή τη φορά από τη Fed. Τα επιτόκια υποθηκών καταβαραθρώθηκαν σε νέα χαμηλά, λόγω των ίδιων πιέσεων που οδήγησαν σε αύξηση των μετοχών.
Την ίδια στιγμή, το ποσοστό εργασίας των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, αυτών με εισοδήματα υπό των $27.000 ετησίως βρίσκεται μειωμένο κατά 20% σε σχέση με το αντίστοιχο του προηγούμενου έτους. Τον περασμένο μήνα, περίπου 30 εκατομμύρια ενηλίκων ζούσαν σε νοικοκυριά τα οποία δεν είχαν αρκετά χρήματα για την αγορά των αναγκαίων αγαθών για επιβίωση, μια αύξηση της τάξεως του 28% σε σχέση με τα επίπεδα προ-πανδημίας.
Εκατομμύρια πολιτών προσπαθούν να βρουν λύσεις για το πως θα ξεπληρώσουν τις υποθήκες τους, στο άλλο άκρο της οικονομικής ελίτ. Περίπου το ⅓ των ενηλίκων στις ΗΠΑ που ζουν σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να ξεπληρώσουν τα ενοίκια ή τις υποθήκες τους κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο μέσα στους δύο επόμενους μήνες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
