 |
|
|  Τρίτη 26/1
Ομογένεια-Νότια Αφρική
Μία Ομογενής στους 20 διανοούμενους του Συμβουλευτικού Συμβουλίου του
ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη
AΠΕ-ΜΠΕ
Η ομογενής από τη Νότια Αφρική, Ελίζαμπετ Σιδηροπούλου, βρίσκεται
ανάμεσα στις 20 διακεκριμένες προσωπικότητες, γνωστές παγκοσμίως για
την επιστημονική πρωτοπορία τους στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα,
που θα αποτελέσουν το δεύτερο Yψηλού Eπιπέδου Συμβουλευτικό Συμβούλιο
των Ηνωμένων Εθνών για τις οικονομικές και κοινωνικές υποθέσεις, το
οποίο έχει συσταθεί από το αρμόδιο τμήμα του ΟΗΕ (DESA).
Η Ελίζαμπετ Σιδηροπούλου είναι επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνών
Υποθέσεων της Νοτίου Αφρικής (SAIIA) από το 2005. Μιλάει άπταιστα
ελληνικά, έχει περισσότερα από 26 χρόνια εμπειρίας στον τομέα της
πολιτικής και των διεθνών σχέσεων και είναι ειδική στην εξωτερική
πολιτική της Νότιας Αφρικής, στη Συνεργασία Νότου-Νότου και στον ρόλο
των αναδυόμενων δυνάμεων στην Αφρική, ενώ είναι επίσης τακτική
σχολιάστρια στα νοτιοαφρικανικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Στα επόμενα δύο χρόνια, το Συμβούλιο θα συνδράμει τα Ηνωμένα Έθνη σε
θέματα βιώσιμης ανάπτυξης και θα ενισχύσει την επίδρασή τους σε
πολιτικές τόσο σε παγκόσμιο όσο και τοπικό επίπεδο, τονίζεται στην
ανακοίνωση του ΟΗΕ.
Ειδικότερα, επισημαίνεται ότι αποτελούμενο από μία ευρεία ομάδα
εμπειρογνωμόνων από όλο τον κόσμο, το Συμβούλιο θα συνεργαστεί στενά
με το Tμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών υποθέσεων του ΟΗΕ (DESA)
προκειμένου να προσφέρει καθοδήγηση και συγκεκριμένες προτάσεις στον
γενικό γραμματέα ΟΗΕ προκειμένου να ανταποκριθεί στις υπάρχουσες και
μέλλουσες κοινωνικό-οικονομικές προκλήσεις στη μετά τον COVID-19
κόσμο, αλλά και να προωθήσει τη Δεκαετία Δράσης για τους 17 Στόχους
Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Το πρώτο Συμβουλευτικό Συμβούλιο είχε δημιουργηθεί τον Ιούνιο του 2018
ως ένα σημαντικό στοιχείο των προσπαθειών να υποστηριχθούν τα
κράτη-μέλη του ΟΗΕ για την εφαρμογή της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη
Ανάπτυξη.
Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του ΟΗΕ, κατά τη διάρκεια των δύο
τελευταίων ετών οι παρεμβάσεις και προβλέψεις του Συμβουλίου συνέβαλαν
στο να βελτιωθεί η κατανόηση από την DESA μερικών εκ των πιο φλεγόντων
οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων που διαμορφώνουν τον κόσμο μας και
ενέπνευσαν τα Ηνωμένα Έθνη να καινοτομήσουν στην έρευνα των πολιτικών.
Tο πρώτο Συμβούλιο άφησε πίσω του την κληρονομιά μίας έκθεσης με τίτλο
«Nα Ανακάμψουμε Καλύτερα - Οικονομικές, Κοινωνικές προκλήσεις και
Ευκαιρίες για να προωθήσουμε την Ατζέντα Βιώσιμης Ανάπτυξης».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
