Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 9/2

H ρύπανση υπεύθυνη για 1 στους 5 θανάτους στον κόσμο



AΠΕ-ΜΠΕ

Η ρύπανση που προκαλείται από την ενέργεια των ορυκτών καυσίμων ήταν υπεύθυνη για περισσότερα επό 8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους το 2018, δηλαδή για τον θάνατο του 20% των ενηλίκων στον κόσμο, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Harvard και τριών βρετανικών πανεπιστημίων που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Environmental Research. Κίνα και Ινδία μοιράζονται το ήμισυ αυτού του απολογισμού, δηλαδή περί τα 4 εκατομμύρια θανάτους, ενώ ακόμη ένα εκατομμύριο αντιστοιχεί στο Μπανγκλαντές, την Ινδονησία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την μελέτη. Και το τοξικό κοκτέιλ των μικροσωματιδίων που προκαλεί η καύση πετρελαίου, φυσικού αερίου και κυρίως άνθρακα είναι υπεύθυνο για τουλάχιστον το ένα τέταρτο των πρόωρων θανάτων σε 5-6 ασιατικές χώρες. «Κάνουμε συχνά λόγο για την καύση ορυκτών καυσίμων στο πλαίσιο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και της κλιματικής αλλαγής. Παραβλέπουμε τις πιθανές συνέπειες στην υγεία», δήλωσε ένας εκ των συντακτών της μελέτης, ο Joel Schwartz, του Chan School of Public Health του Πανεπιστημίου του Harvard. Σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, η ατμοσφαιρική ρύπανση μειώνει κατά δύο χρόνια, κατά μέσο όρο, το προσδόκιμο ζωής. Στην Ασία, την πλέον επιβαρυμένη περιοχή του πλανήτη, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται κατά τέσσερα χρόνια στην Κίνα, έναντι 8 μηνών στην Ευρώπη. Η νέα μελέτη διπλασιάζει τις προηγούμενες εκτιμήσεις για τον αριθμό των θανάτων που προκαλεί η ρύπανση που προέρχεται από την ενέργεια των ορυκτών καυσίμων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ατμοσφαιρική ρύπανση (στην οποία περιλαμβάνεται η ρύπανση που προκαλείται από το μαγείρεμα ή την θέρμανση των νοικοκυριών), σκοτώνει 7 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Τα 4,2 εκατομμύρια των θανάτων αυτών συνδέεται με την εξωτερική ρύπανση. Τα τελευταία δεδομένα του παρατηρητηρίου «Global Burden of disease», το οποίο καταγράφει τα αίτια την θνησιμότητας στον κόσμο, είναι αντίστοιχα. Οι δύο εκτιμήσεις βασίζονται σε στοιχεία δορυφόρων και δείγματα επιφανείας για τον υπολογισμό των συγκεντρώσεων μικροσωματιδίων PM2,5. Αλλά οι εκτιμήσεις αυτές δεν επιτρέπουν να καθορισθεί αν τα μικροσωματίδια αυτά προέρχονται από την καύση ορυκτών πηγών ενέργειας ή από τον καπνό των δασικών πυρκαγιών, σύμφωνα με την Loretta Mickley, εκ των συντακτών της έρευνας, ειδική στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στο Κλίμα και την Χημεία στο Χάρβαρντ. «Με τα δορυφορικά δεδομένα, δεν βλέπουμε ορισμένα κομμάτια του παζλ».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία