 |
|
|  Tρίτη 6/4
Ένας Νορβηγός προσπάθησε να γλιτώσει την καραντίνα κάνοντας... 40 χλμ. σκι από τη Σουηδία
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ένας Νορβηγός πενηντάρης χρειάστηκε τη βοήθεια των διασωστών το Σαββατοκύριακο στα βουνά αφού προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα από τη Σουηδία κάνοντας μια ... βόλτα 40 χιλιομέτρων με σκι, έγινε γνωστό από την αστυνομία και διασώστες.
«Ήθελε να επιστρέψει στη Νορβηγία για να βρει κάτι έγγραφα, ώστε να επιστρέψει στη συνέχεια στη Σουηδία όπου έχει ξεκινήσει κάποιο πρότζεκτ. Αλλά για να αποφύγει την καραντίνα αποφάσισε να διασχίσει τα σύνορα μέσα από τα βουνά», εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Τροντ Χέλγκε Ρόνινγκ, από τη οργάνωση διάσωσης Norske Folkehjelp.
«Συνολικά είχε να κάνει περίπου 40 χιλιόμετρα», σύμφωνα με τον διασώστη που εδρεύει στο Τιντάλ, ένα νορβηγικό χωριό κοντά στα σύνορα με τη Σουηδία, περίπου 100 χλμ. ανατολικά της πόλης Τροντχάιμ (κέντρο).
Συναντώντας απροσδόκητα κακοκαιρία, ο σκιέρ βρέθηκε σε δύσκολη κατάσταση έπειτα από περίπου 25 χλμ σκι, το απόγευμα προς το βράδυ του Σαββάτου. Αρχικά τον διέσωσε ένας εκτροφέας ταράνδων, προτού τον παραδώσει σε δύο ψαράδες μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά κοντά στη λίμνη Εσαντσιό, που περίμεναν στη συνέχεια την άφιξη των διασωστών, σύμφωνα με όσα διηγείται ο Ρόνινγκ.
«Ήταν βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο και κρύωνε», είπε, κάνοντας λόγο για μια δύσκολη περιοχή «με αρκετά ψηλά βουνά».
Οι διασώστες τον παρέδωσαν κατόπιν στην αστυνομία για παραβίαση των υγειονομικών κανόνων του Covid-19.
Με βάση τους ισχύοντες κανόνες στη Νορβηγία, ο άνδρας έπρεπε να παρουσιάσει αρνητικό τεστ και να περάσει δέκα ημέρες καραντίνα σε ξενοδοχείο εκτός αν η μετακίνησή του ήταν απαραίτητη, δήλωσε στο AFP εκπρόσωπος της τοπικής αστυνομίας.
«Αυτά ισχύουν και για τους Νορβηγούς πολίτες», είπε ο αξιωματούχος αυτός του τομέα Τρόντελαγκ, διευκρινίζοντας πως ο άνδρας κάνει τώρα καραντίνα σε ένα ξενοδοχείο εκεί κοντά και προσεχώς θα οδηγηθεί σε δικαστήριο.
Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, το σχέδιο ήταν ο γιος του να τον παραλάβει με αυτοκίνητο στο τέρμα της διαδρομής του με σκι.
Σύμφωνα με τον Ρόνινγκ, ο άνδρας ήταν «εκνευρισμένος και δεν ζήτησε συγγνώμη».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
