 |
|
|  Σάββατο 10/4
Ο Ρώσος επιχειρηματίας και αντικαθεστωτικός, Νικολάι Γκλουσκόφ, που βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Λονδίνο,έπεσε θύμα δολοφονίας,αποφάνθηκε ιατροδικαστής,τρία χρόνια μετά τον θάνατό του...
BBC,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο Ρώσος επιχειρηματίας Νικολάι Γκλουσκόφ, ο οποίος βρέθηκε νεκρός το 2018, στραγγαλίστηκε στο σπίτι του στο νοτιοδυτικό Λονδίνο από ένα άγνωστο πρόσωπο, είναι το πόρισμα Βρετανού ιατροδικαστή, μετέδωσε το BBC.
Ο Γκλουσκόφ έφυγε από τη Ρωσία αφού κατηγορήθηκε για απάτη κατά τη διάρκεια της θητείας του ως αναπληρωτής διευθυντής της αεροπορικής εταιρείας Aeroflot και του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στη Βρετανία το 2010, γράφει σήμερα το BBC.
Το πόρισμα του ανώτερου ιατροδικαστή Σίνγερε Ίνγιαμα είναι ότι ο θάνατός του οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια.
Σε ιατροδικαστική έκθεση που αναφέρθηκε συνοπτικά στο δικαστήριο επισημαίνεται ότι τα τραύματα που έφερε «μπορούν να είναι συμβατά με λαβή στον λαιμό από έναν δράστη που βρισκόταν πίσω από το θύμα».
Η βρετανική αστυνομία έχει απευθύνει έκκληση για πληροφορίες στο πλαίσιο έρευνας για δολοφονία και έχει διευκρινίσει ότι αναζητά τα ίχνη ενός μαύρου αυτοκινήτου το οποίο είχε θεαθεί κοντά στο σπίτι του, αλλά δεν βρέθηκε ποτέ.
«Είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη, δύσκολη έρευνα από την αρχή», δήλωσε ο διοικητής Ρίτσαρντ Σμιθ, επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της αστυνομίας του Λονδίνου.
«Οι αστυνομικοί πήραν εκατοντάδες καταθέσεις και συνέλεξαν μεγάλο όγκο αποδεικτικού υλικού, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει συλλήψεις», σημείωσε σε χθεσινή του ανακοίνωση.
Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία της αστυνομίας ηγείται της έρευνας για τον θάνατό του. Αυτός σημειώθηκε λίγο μετά τις απόπειρες δολοφονίας του Ρώσου πρώην κατασκόπου Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του στην πόλη Σάλσμπερι της Αγγλίας, αν και οι επιθεωρητές της αστυνομίας έχουν δηλώσει ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει τα γεγονότα.
Ο Γκλουσκόφ ήταν επίσης συνεργάτης του αποθανόντος Ρώσου μεγιστάνα Μπόρις Μπερεζόφσκι, ο οποίος είχε βρεθεί νεκρός τον Μάρτιο του 2013 με ένα μαντήλι δεμένο γύρω από τον λαιμό του στο μπάνιο πολυτελούς έπαυλης δυτικά του Λονδίνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
