 |
|
|  Τετάρτη 12/5
Ρεκόρ Γκίνες
Διαρρήκτης συνελήφθη στην Ελλάδα...102 φορές!!!
protothema.gr
Πολίτες στη Γλυφάδα Aττικής ακινητοποίησαν διαρρήκτη, που είχε συλληφθεί 102 (!) φορές στο παρελθόν. Μάλιστα, αν και ο 42χρονος δράστης είχε πέσει πρόσφατα στα δίχτυα της ΕΛ.ΑΣ για τα ίδια αδικήματα μαζί με αυτό της σύστασης συμμορίας και είχε φορτωθεί με πολυετείς καταδίκες, όπως φαίνεται όχι μόνο δεν εξέτισε την ποινή του, αλλά δεν έβαλε μυαλό και ξαναρίχτηκε στην παρανομία.
Το πρωτοφανές συμβάν σημειώθηκε μέρα μεσημέρι της Δευτέρας 11 Μαΐου. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 15:00. Έξω από την πολυκατοικία της οδού Τεμπών, σταματάει ένα ασημί Peugeot. Ανοίγει η πόρτα και κατεβαίνουν δύο άνδρες. Λίγα μέτρα πιο κάτω, ο οδηγός παρκάρει το όχημα και αποβιβάζεται μαζί με μια γυναίκα. Το ζευγάρι σε ρόλο τσιλιαδόρων, παρακολουθεί το ντουέτο των «ποντικών» που παραβιάζει την είσοδο της πολυκατοικίας και τρυπώνει μέσα. Ανεβαίνουν στον 2ο όροφο και μέσα από ένα παραθυράκι κουζίνας γλιστρούν στο διαμέρισμα ιδιοκτησίας ενός 43χρονου ο οποίος απουσίαζε και κάνουν πλιάτσικο. Βγαίνοντας γίνονται αντιληπτοί από συγγενή του ιδιοκτήτη που βάζει τις φωνές με αποτέλεσμα να βγουν οι γείτονες και να κυνηγήσουν τους «ποντικούς». Μάλιστα, ήταν τόσο αποφασισμένοι να μην τους αφήσουν να ξεφύγουν που κατάφεραν και «συνέλαβαν» τον έναν από τους δύο, ενώ ο συνεργός του κατάφερε να την κοπανήσει με το ζευγάρι των τσιλιαδόρων.
Οι ένοικοι της πολυκατοικίας παρέδωσαν στην Αστυνομία τον 42χρονο δράστη και όπως προέκυψε από την έρευνα, ο συγκεκριμένος όχι μόνο αποτελεί παλιό γνώριμο των αρχών αλλά και συχνό θαμώνα των κρατητηρίων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είχε συλληφθεί 102 (!) φορές για διακεκριμένες κλοπές και σύσταση και συμμορία με τελευταία φορά στις 5.5.2019 από την Ασφάλεια Ελληνικού, καθώς εκκρεμούσε καταδίκη έξι ετών για διακεκριμένες κλοπές και σύσταση και συμμορία. Όπως φαίνεται, ο δράστης όχι μόνο δεν μετανόησε μετά την τελευταία του σύλληψη αλλά ξαναρίχτηκε στην παρανομία και ρήμαζε μαζί με την ομάδα του σπίτια για το εύκολο κέρδος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
