Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Συγκίνηση έχει προκαλέσει η περίπτωση μίας 26χρονης Κινέζας τηλεπαρουσιάστριας, η οποία πέθανε επειδή αρνήθηκε να συνεχίσει τη χημειοθεραπεία ενώ ήταν έγκυος για να μην κινδυνεύσει το έμβρυο 



Πεκίνο


Η ιστορία μίας νεαρής παρουσιάστριας της κινεζικής τηλεόρασης, η οποία πέθανε από καρκίνο έχοντας αρνηθεί να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία ενώ ήταν έγκυος στον γιό της προκειμένου να μην θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο, έχει προκαλέσει  συγκίνηση σε χιλιάδες πολίτες, αλλά έχει ανοίξει και έναν διάλογο στο Διαδίκτυο σχετικά με το αν θα έπρεπε να έχει επιλέξει την αυτοθυσία.

Η 26χρονη Κιού Γιουανγιουάν από την πόλη Ζενγκτσού στην κεντρική επαρχία Χενάν πέθανε , μόλις γιόρτασε με την οικογένειά της τις 100 πρώτες ημέρες της ζωής του γιού της, του Νιανιάν, κάτι που απαιτεί η κινεζική παράδοση.

Περισσότεροι από 10 εκατομμύρια χρήστες του κινεζικού αντίστοιχου του Twitter μέσου κοινωνικής δικτύωσης, του Weibo, διάβασαν για την περίπτωσή της με πολλούς ωστόσο από αυτούς να αμφισβητούν με σχόλιά τους την αυτοθυσία της.

"Δεν θεωρώ ότι είναι καλό να παραιτείσαι από τη ζωή, ακόμη κι αν είναι η μητρική αγάπη τεράστια", σχολίασε ένας χρήστης.

Όπως δήλωσε ο σύζυγός της, ο Ζανγκ Κιχουάν, στην εφημερίδα Zhengzhou Evening News, "μετά τον γάμο μας, η μεγαλύτερη επιθυμία της ήταν να γίνει μητέρα. Επέλεξε να σώσει το παιδί μας. Γνώριζε ότι στη ζωή δεν γίνεται να είναι όλα τέλεια. Και έλεγε ότι ποτέ δεν μετάνιωσε για την απόφασή της".

Η Κιού, η οποία παρουσίαζε μία τηλεοπτική εκπομπή για σκάκι στον σταθμό Zhengzhou Television Station, έμαθε ότι ήταν έγκυος τον Μάρτιο. Ωστόσο δεν πρόλαβε να χαρεί καθώς λίγο αργότερα τα αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων έδειξαν ότι έπασχε από καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο, σύμφωνα με δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας.

Για να μην θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του αγέννητου γιού της εξαιτίας της χημειοθεραπείας, η Κιού ζήτησε να σταματήσει, γεγονός που προκάλεσε την εξάπλωση του καρκίνου.

Τον Σεπτέμβριο, όταν επιδεινώθηκε η κατάστασή της, εισήχθη στο νοσοκομείο όπου γέννησε με καισαρική το βρέφος που κυοφορούσε-- τότε μόλις επτά μηνών. Το αγοράκι ζύγιζε περίπου 1,5 κιλό όταν γεννήθηκε, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Στη συνέχεια, η Κιού υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καρκινικού όγκου, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά για να σωθεί η ζωή της.

Παρότι υποβλήθηκε σε περισσότερες από 20 μέρες χημειοθεραπεία, οι γιατροί της είπαν ότι οι πιθανότητες ίασής της ήταν μηδαμινές.

Γι αυτό και την συμβούλευσαν να σταματήσει τη θεραπεία και να επιστρέψει σπίτι στην οικογένειά της.

Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο σύζυγός της, ο οποίος εργαζόταν ως δημοσιογράφος στον ίδιο σταθμό με την Κιού, βρισκόταν μακριά από το σπίτι τους όταν πέθανε και δεν μπόρεσε να είναι στο πλευρό της.

"Η Γιουανγιουάν πέθανε. Το μόνο που μπορώ τώρα να κάνω είναι να φροντίσω το παιδί μας και την οικογένειά της. Ελπίζω όλοι να προσευχηθούν σιωπηρά για εκείνη και το παιδί μας και να χαμογελούν στη ζωή, όπως έκανε η Γιουανγιουάν", δήλωσε ο σύζυγός της.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία