 |
|
|  Σάββατο 22/5
Ισπανία- Από τις 7 Ιουνίου επιτρέπεται η είσοδος σε όλους τους εμβολιασμένους ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η Ισπανία, δεύτερος τουριστικός προορισμός παγκοσμίως πριν από την πανδημία του κορωνοϊού, θα επιτρέψει την είσοδο στο έδαφός της από τις 7 Ιουνίου «σε όλα τα εμβολιασμένα άτομα», ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης, ανακοίνωσε ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ.
«Από τις 7 Ιουνίου, όλα τα εμβολιασμένα άτομα και οι οικογένειές τους θα είναι ευπρόσδεκτα στην χώρα μας την Ισπανία, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης», είπε ο ισπανός πρωθυπουργός σε παρέμβασή του στον διεθνές σαλόνι τουρισμού Fitur διευκρινίζοντας ότι το μέτρο αφορά όλες τις χώρες και κυρίως τις ΗΠΑ.
Μία ημέρα αφού η Ευρωπαϊκή Ενωση συμφώνησε για τα ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού, ο ισπανός πρωθυπουργός δήλωσε ότι η επιστροφή του τουρισμού θα είναι η κινητήρια δύναμη για την οικονομική ανάκαμψη της Ισπανίας.
Οι Βρετανοί, καθώς και οι τουρίστες από χώρες χαμηλής επικινδυνότητας, θα μπορούν να εισέρχονται ελεύθερα στην Ισπανία, χωρίς τεστ PCR από την Δευτέρα 24 Μαΐου , ενώ μόνο τα ταξίδια που θεωρούνταν αναγκαία τούς επιτρέπονταν μέχρι σήμερα, πρόσθεσε.
Θα μπορούν να το κάνουν «χωρίς περιορισμούς και χωρίς υγειονομικές απαιτήσεις και δεν θα υπόκεινται σε υγειονομικούς ελέγχους», είπε.
Ωστόσο, η Ισπανία παραμένει για το Λονδίνο στην πορτοκαλί λίστα των χωρών για τις οποίες απαιτείται καραντίνα δέκα ημερών μετά την επιστροφή και τεστ PCR.
Η άρση των περιορισμών αφορά συνολικά δέκα χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι κάτοικοι των οποίων μπορούσαν να κάνουν στην Ισπανία μόνο αναγκαία ταξίδια, ανάμεσά τους η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, το Ισραήλ, η Κίνα και η Ιαπωνία.
Η Ισπανία, δεύτερος τουριστικός προορισμός στον κόσμο μετά την Γαλλία πριν από την πανδημία, ελπίζει ότι θα προσελκύσει φέτος περί τα 45 εκατομμύρια ξένους τουρίστες, το 50% των τουριστών που προσείλκυε πριν από την πανδημία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
