 |
|
|  Κυριακή 23/5
Σχεδόν διπλασιάστηκε ο εθισμός των εφήβων στο διαδίκτυο λόγω των λοκ ντάουν
AΠΕ-ΜΠΕ
Σχεδόν διπλασιάστηκε ο εθισμός των εφήβων στο διαδίκτυο λόγω των λοκ ντάουν, με τις διαδικτυακές συμπεριφορές υψηλού κινδύνου να αγγίζουν το 50%. Την ίδια στιγμή αυξήθηκε κατά 10% ο αυτοτραυματισμός στα κορίτσια, ενώ παρατηρήθηκε διπλασιασμός του καταθλιπτικού συναισθήματος και στα δύο φύλλα. Τα συμπεράσματα ανήκουν σε ποσοτική και ποιοτική έρευνα που έγινε στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) ΕΚΠΑ αλλά και από τη γραμμή «Υποστηρίζω» που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Παν. & Αγλ. Κυριακού». Για τα σημαντικά προβλήματα στην ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων, η αναπλ. καθ. Παιδιατρικής - Εφηβικής Ιατρικής, Επιστημονική Υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας κ Άρτεμις Τσίτσικα,αναφέρει οτι κατά τη διάρκεια του πρώτου λοκ ντάουν, όπου σημειώθηκε μία αιφνίδια και απότομη μεταβολή της καθημερινότητας , αλλά δεν υπήρχε γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει, είδαμε πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά των εφήβων, οι οποίες εντάθηκαν στο δεύτερο λοκ ντάουν. «Παρατηρήθηκε ένα υπερβολικό άγχος, κάποιες φοβίες, καταθλιπτικό συναίσθημα που σχεδόν διπλασιάστηκε, και το κυριότερο, ένα αίσθημα παραίτησης και έλλειμμα προοπτικής. Στα κορίτσια είδαμε μία εσωτερίκευση, σε κάποιες περιπτώσεις είδαμε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όπως ο αυτοτραυματισμός, που έφτασε το 10% σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, αλλά και από τη διεθνή βιβλιογραφία. Ενώ τα αγόρια είχαν μία επιθετικού τύπου εξωστρεφή συμπεριφορά, και υπήρξαν και επεισόδια ενδοοικογενειακά, αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον τους».
Τα μικρότερα παιδιά ,σύμφωνα με την κ. Τσίτσικα, αντιδρούν περισσότερο με άτυπες συμπεριφορές, πχ αντιδρούν υπερβολικά σε μία άσχετη στιγμή, ή δεν συνεργάζονται, ειδικά όταν κάποιος δεν τους εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει και ακούν πχ ψιθύρους στο σπίτι. Έτσι νιώθουν ανασφάλεια και γεμίζουν άγχος που εκδηλώνεται σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους, γιατί καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά. «Όσον αφορά την "ψηφιακή ζωή" των εφήβων, προ πανδημίας σε έρευνα που είχαμε κάνει στην επικράτεια ήδη ήταν πολύ ψηλά τα ποσοστά εθισμού, έφταναν στο 30-40% του εφηβικού πληθυσμού, με τη σοβαρή συμπεριφορά εξάρτησης να αγγίζει το 8%. Τώρα πλέον φτάνουν στο 50-60% και η σοβαρή συμπεριφορά εξάρτησης αγγίζει έως και το 15%. Επίσης παρατηρείται μία αύξηση διαδικτυακών συμπεριφορών υψηλού κινδύνου, όπως ο εκφοβισμός που έφτασε το 50%, ρητορική του μίσους, επιθετικότητα δηλαδή ψηφιακά. Είδαμε μία υπερβολή στη χρήση του διαδικτύου. Η τηλεκπαίδευση που ήταν μία αναγκαία συνθήκη και προσέφερε πολλά, σίγουρα κούρασε και είχε μία μεγάλη επίπτωση στη σχολική τους ζωή, καθώς παρατηρήθηκε σχολική άρνηση, έλλειμμα κινήτρου να βγαίνουν από το σπίτι κλπ»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
